Oświecenie jest jak ujrzenie wspaniałego słońca po raz pierwszy rano. To jak zobaczenie pięknych kwiatów rosnących w lesie, figlarnych jeleni, ptaka dumnie latającego, lub ryb pływających. Życie nie jest takie ponure. Rano, kiedy myjesz zęby, możesz zobaczyć, jak bardzo się świecą. Rzeczywistość ma swoją własną odwagę, iskierkę i arogancję. Możesz studiować życie, dopóki żyjesz. Możesz studiować, jak osiągnąć blask życia.

Żyjemy w kulturze całkowicie zahipnotyzowanej iluzją czasu, w której tzw. teraźniejszy moment odczuwany jest jako nic innego jak nieskończona kreska między przeszłością a przyszłością, którą uznaje się za nadzwyczaj ważną. Nie mamy teraźniejszości. Nasza świadomość jest niemal całkowicie pochłonięta pamięcią i oczekiwaniem. Nie zdajemy sobie sprawy, że nie było, nie ma i nie będzie innego doświadczenia niż doświadczenie teraźniejsze. Dlatego jesteśmy poza kontaktem z rzeczywistością.

Możesz zrozumieć innych ludzi tylko w takim stopniu, w jakim rozumiesz siebie i tylko na poziomie własnego bytu. Oznacza to, że możesz oceniać wiedzę innych ludzi, ale nie możesz oceniać ich bytu. Możesz dostrzegać w nich tylko tyle, ile masz w sobie. Ale ludzie zawsze popełniają błąd, myśląc, że mogą oceniać byt innych ludzi. W rzeczywistości, jeśli chcą spotkać i zrozumieć ludzi o wyższym rozwoju niż oni sami, muszą pracować z celem zmiany własnego bytu.

Tylko świadomość jest rzeczywistością, a to, co uważamy za nieświadome—materia, czas, przestrzeń, ciała, ten świat—są to tylko zjawiska w świadomości, nie oddzielone od niej. Podobnie jak sen, gdy zasypiasz i śnisz—wszystkie rzeczy, które widzisz we śnie, nie mają istnienia poza twoim umysłem. W ten sam sposób cały ten wszechświat, który doświadczamy, nie ma istnienia poza świadomością... Nie ma rozsądnej, logicznej odpowiedzi w obrębie snu na sen.

Koncentracja umysłu jest w pewnym sensie wspólna zarówno dla Wiedzy, jak i dla Jogi. Joga ma na celu zjednoczenie jednostki z uniwersalnym, z Rzeczywistością. Ta Rzeczywistość nie może być nowa. Musi istnieć już teraz, i istnieje.

Jaźń jest tu i teraz, jest jedyną Rzeczywistością. Nie ma nic innego.

Istnieje absolutna rzeczywistość, ten świat jest jej pojawieniem, a ty jesteś tą absolutną rzeczywistością.

Życie to seria naturalnych i spontanicznych zmian. Nie opieraj się im – to tylko tworzy smutek. Pozwól rzeczywistości być rzeczywistością. Niech rzeczy płyną naturalnie do przodu w dowolny sposób.

W uważności nie tylko odpoczywasz i jesteś szczęśliwy, ale także czujny i przebudzony. Medytacja to nie unikanie; to spokojne spotkanie z rzeczywistością.

Czas to tylko idea. Istnieje tylko Rzeczywistość. Cokolwiek o nim myślisz, takie jest. Jeśli nazwiesz to czasem, to jest czas. Jeśli nazwiesz to istnieniem, to jest istnienie i tak dalej. Po nazwaniu tego czasem, dzielisz to na dni i noce, miesiące, lata, godziny, minuty itd. Czas jest niematerialny na Ścieżce Wiedzy.

W twoim świecie wszystko musi mieć początek i koniec. Jeśli nie ma, nazywasz to wiecznym. Moim zdaniem nie ma czegoś takiego jak początek i koniec – to wszystko jest związane z czasem. Ponadczasowe istnienie jest całkowicie w teraźniejszości. Istnienie i nieistnienie przeplatają się, a ich rzeczywistość jest chwilowa. Niezmienna Rzeczywistość leży poza przestrzenią i czasem.

Przez 2 000 lat Kościół był kolebką, w której Maryja składa Jezusa i powierza Go do adoracji i kontemplacji wszystkich ludów. Niech pokora Oblubienicy sprawi, że jeszcze jaśniej zabłyśnie chwała i moc Eucharystii, którą celebruje i przechowuje w swoim sercu. W znaku konsekrowanego Chleba i Wina, Chrystus Jezus zmartwychwstały i uwielbiony, światło narodów, objawia nieprzemijającą rzeczywistość Jego Wcielenia. On pozostaje żywy i rzeczywisty pośród nas, aby karmić wiernych Swoim Ciałem i Krwią.

Komentarz Śankary do Brahma Sutry jest fundamentem Advaita Vedanta, niedualnej Vedanty… „Niedualność” oznacza, że poza tobą — tym prawdziwym Ja — nie ma nic innego. Jesteś jedyną rzeczywistością, która istnieje. Poza tobą nie ma drugiej rzeczy. Jeśli nie ma dwóch, bardzo ciekawą konsekwencją tego jest, że wszystko, co widzimy wokół, musi być w pewnym sensie tylko tobą — nie oddzielone od ciebie… Świadomość jest niedualna, co oznacza, że nie ma drugiej rzeczy poza świadomością… W tobie świadomość, cały wszechświat to tylko zjawisko — nie druga rzecz poza tobą, stąd jesteś tą niedualną świadomością… Jedność w rdzeniu wyrażona jako wiele — to, co musimy praktykować, to harmonia wielu.

Zen jest całościowe. Nigdy nie zaprzecza, nigdy nie mówi nie niczemu; akceptuje wszystko i przekształca to w wyższą rzeczywistość.

Wszystkie opisy rzeczywistości to ograniczone wyrażenia świata pustki. Niemniej przywiązujemy się do tych opisów i myślimy, że to rzeczywistość. To jest błąd.

Atman nie rodzi się, ani nie umiera. Nie jest zabijany, ani nie jest zabójcą. Nie jest związany, ani nie powoduje związania nikogo. Nie jest wyzwolony, ani nie daje wyzwolenia. Jiva w rzeczywistości jest Najwyższym Ja; wszystko inne poza nim jest nierealne.

Zostaw wielkość innym. Stań się tak mały, że nikt cię nie zobaczy. Ta pewność wynika z rosnącej oddania najwyższej rzeczywistości.

Cokolwiek przychodzi i odchodzi, nie jest rzeczywistością. Patrz na zdarzenie tylko jako zdarzenie. Wtedy jesteś wrażliwy na rzeczywistość, niechroniony przed nią, jak wtedy, gdy nadawałeś rzeczywistość wydarzeniom i doświadczeniom.

Ego jest instytucją społeczną bez fizycznej rzeczywistości. Ego to po prostu twój symbol samego siebie.

Jeśli będziesz dalej badać swój umysł, zobaczysz, że myśli o tym, kim jesteś i jak to wszystko wygląda, tworzą rzeczywistość, którą doświadczasz.

Jeśli używasz swojego umysłu do studiowania rzeczywistości, nie zrozumiesz ani swojego umysłu, ani rzeczywistości. Jeśli studiujesz rzeczywistość bez używania umysłu, zrozumiesz oba.

Kiedy nasze przekonania opierają się na własnym bezpośrednim doświadczeniu rzeczywistości, a nie na pojęciach oferowanych przez innych, nikt nie może nas pozbawić tych przekonań.

Kiedy nie rozumiesz, polegasz na rzeczywistości. Kiedy rozumiesz, rzeczywistość zależy od ciebie.