Rozróżnianie umiejscowienia przecinka nie wynagradza duchowej śpiączki.

Pewnego dnia nagle zostało mi objawione, że wszystko jest czystym duchem.

Wszystko jest Duchem - w istocie, choć ukryte w manifestacji. Gdybyś miał percepcję, widziałbyś Boga we wszystkim.

Jak Bóg jest wszechobecny w kosmosie, ale nie jest zakłócany jego różnorodnością, tak człowiek, który jako dusza jest zindywidualizowanym Duchem, musi nauczyć się uczestniczyć w tym kosmicznym dramacie z doskonale zrównoważonym i wyrównanym umysłem.

Kiedy ludzie tracą wiarę w naturalne dobro ludzkiego charakteru, brak zaufania do duchowego dobra, to jeden z powodów, dlaczego korupcja stała się tak powszechna dzisiaj.

Dusza, która nie jest blisko natury, jest daleko od tego, co nazywa się duchowością. Aby być duchowym, trzeba się komunikować, a szczególnie trzeba komunikować się z naturą; trzeba czuć naturę.

Każda chwila jest doskonała i święta, a boska moc zaplanowała ją w sposób niemal niezauważalny i wplotła w naszą skomplikowaną tkaninę życia, aby wspierać nasz duchowy postęp.

Lepiej popełnić błąd z pełną siłą swojego istnienia, niż starannie unikać błędów z drżącym duchem.

Miłość to najbardziej satysfakcjonujący sposób kontrolowania umysłu… Bhakti czyni nas jednolitymi, kiedy budzi nasz wrodzony duch miłości.

Jeśli osoba duchowa ma miłość, pokój, samokontrolę i współczucie, możemy zrozumieć, że faktycznie jest właściwie związana ze swoimi korzeniami...

Kiedy słuchamy duchowego wykładu, możemy poczuć, że już go znamy, ale gdy przychodzi do jego zastosowania, zapominamy o nim. Dlatego bardzo ważne jest praktykowanie duchowości w celu praktycznego zastosowania duchowej wiedzy.

Boże, wybaw mnie od ludzi, którzy są tak duchowi, że chcą wszystko zamienić w doskonałą kontemplację, bez względu na wszystko.

Bhakta jest zadowolony, kiedy widzi, jak inni otrzymują miłosierdzie Mistrza Duchowego i Pana. Nigdy nie jest zazdrosny o nikogo.

Dbaj o korzeń drzewa, a pachnące kwiaty i soczyste owoce będą rosły same. Dbaj o zdrowie ciała, a zapach umysłu i bogactwo ducha podążą za tym.

Duchowości nie uczymy się przez ucieczkę od świata, ani przez ucieczkę od rzeczy, ani przez stawanie się samotnym i odchodzenie od świata. Raczej musimy nauczyć się wewnętrznej samotności, gdziekolwiek i z kimkolwiek będziemy. Musimy nauczyć się przenikać rzeczy i znaleźć Boga tam.

Nie ma źródła tego wszechświata—nie ma zaprzestania, stworzenia ani zniszczenia tego wszechświata. Nie ma nikogo w niewoli. Nie ma nikogo, kto jest poszukiwaczem duchowym, wykonującym duchowe praktyki. Nie ma nikogo, kto szuka wyzwolenia, a naprawdę nie ma nikogo, kto zostałby wyzwolony. To jest ostateczna prawda.

Czuję, że na Ziemi jest niezliczona liczba ludzi, którzy nie wierzą w wewnętrzną moc, w wewnętrzne życie. Uważają, że zewnętrzna siła i zewnętrzne życie to wszystko. Nie zgadzam się z nimi. Istnieje wewnętrzne życie; jest duch, a moja zdolność do podnoszenia ciężkich ciężarów dowodzi, że może ona działać również w materii.

Kochanek natury to ten, którego wewnętrzne i zewnętrzne zmysły nadal są ze sobą prawdziwie zharmonizowane; który zachował ducha dzieciństwa, nawet w erze męskości. Jego kontakt z niebem i ziemią staje się częścią jego codziennego pokarmu. W obecności natury dzika radość przepływa przez niego, mimo prawdziwych smutków.

Fakty natury nie mogą w dłuższej perspektywie zostać naruszone. Przenikając i przesiąkając wszystko jak woda, podważą każdy system, który nie bierze ich pod uwagę, a prędzej czy później doprowadzą do jego upadku. Jednak władza mądra na tyle, by dać naturze - której duch jest częścią - odpowiednią swobodę, nie musi obawiać się przedwczesnego upadku.

Czasami rzeka płynie bardzo mocno, czasami płynie bardzo słabo, ale nie ma to znaczenia dla oceanu, ponieważ jest on zadowolony z siebie i swojej własnej ilości wody. Podobnie, gdy nasze serce jest oczyszczone duchowością, odnajdujemy w sobie przyjemność i ekstazę, które są tak słodkie, tak cudowne i tak satysfakcjonujące, że tzw. przyjemności tego świata tracą jakąkolwiek wartość, całkowicie tracą atrakcyjność.

Grać z drobiazgami to nasze ambicje, nie zajmować się poważnymi pytaniami w duchu poważnej energii. Ale podczas gdy bawimy się drobiazgami, z naszymi Radami Ustawodawczymi, Naszymi Egzaminami Jednoczesnymi, naszą pomysłowością w oddzielaniu funkcji sądowniczej od wykonawczej, - podczas gdy, powiadam, manipulujemy drobiazgami, wody wielkiej głębi są wzburzane, a to szalejące chaosy prymitywnego człowieka, na których nasze cywilizowane społeczeństwa nakładają cienką skorupkę konwencji, zaczynają dziwnie i groźnie się poruszać.

Bez cierpliwości nie można postępować na ścieżce duchowej.

Wyobraź sobie, co by się stało, gdyby praktykujący lekarze, ci, którzy mieli bezpośredni kontakt z cierpiącą ludzkością, mieli jakieś pojęcie o wschodnich systemach leczenia. Duch Wschodu przechodzi przez każdą porę ciała jak balsam na wszelkie cierpienia.