Als de woorden 'leven, vrijheid en het nastreven van geluk' het recht om met je eigen bewustzijn te experimenteren niet omvatten, dan is de Onafhankelijkheidsverklaring het hennep waarop het werd geschreven niet waard.

Ik geloof niet dat bewustzijn in de hersenen wordt gegenereerd, net zoals televisieprogramma's niet in mijn tv worden gemaakt. De doos is te klein.

Je bent een soort mysterie dat tussen twee eeuwigheden hangt. En op dat moment, wanneer een geest naar de wereld kijkt en de vraag stelt: ‘Wat is dit?’ Op dat moment kan kunst worden gecreëerd.

Niets komt ongekend, maar velen kunnen de aankondiging missen. Daarom is het heel belangrijk om echt naar je eigen intuïtie te luisteren in plaats van erdoorheen te rijden.

Het belangrijkste om te begrijpen is dat we gevangen zitten in een soort kunstwerk.

Er is een engel binnen de aap die zich probeert te bevrijden, en dit is waar de historische crisis om draait.

Er is licht aan het einde van de tunnel. Het probleem is dat die tunnel aan de achterkant van je geest ligt. En als je niet naar de achterkant van je geest gaat, zul je nooit het licht aan het einde van de tunnel zien. En zodra je het ziet, wordt de taak om het in jezelf en anderen te versterken. Verspreid het als een realiteit. God is niet met pensioen gegaan naar de zevende hemel, God is een soort verloren continent IN de menselijke geest.

Mijn techniek is: geloof in niets. Als je in iets gelooft, ben je automatisch uitgesloten van het geloven in het tegenovergestelde.

Wat beschaving is, is 6 miljard mensen die proberen zichzelf gelukkig te maken door op elkaars schouders te staan en elkaar in de tanden te schoppen. Het is geen prettige situatie.

Schoonheid is zelf gedefinieerd, waargenomen en begrepen zonder ambiguïteit. Het is de substantie die onder de huid van onze individuele bestaansvormen ligt.

De oppervlakte van dingen is niet waar de aandacht zou moeten rusten.