Als we onze macht ten dienste van onze verbeelding zouden stellen in plaats van onze primaat-politiek, zouden we een beschaving creëren die haar naam waardig is.

Dit is wat ze zo lang onderdrukt hebben. Daarom hebben ze zo'n angst voor psychedelica, omdat ze begrijpen dat zodra je de innerlijke kern van je eigen en iemand anders wezen aanraakt, je niet meer kunt worden meegesleept in fetisjisme van dingen en consumentisme. De boodschap van psychedelica is dat cultuur opnieuw kan worden opgebouwd als een reeks emotionele waarden in plaats van producten. Dit zijn beangstigende nieuws.

De apocalyps is niet iets dat gaat komen. De apocalyps is al aangekomen in grote delen van de planeet, en het is alleen omdat we leven binnen een bubbel van ongelooflijk privilege en sociale isolatie dat we nog steeds het luxe hebben om de apocalyps te anticiperen.

Maak je geen zorgen. Je weet niet genoeg om je zorgen te maken... Wie denk jij wel niet dat je bent om je zorgen te maken, verdorie? Het is een totale tijdverspilling. Het veronderstelt zo'n kennis van de situatie dat het in feite een vorm van arrogantie is.

Je bent een goddelijk wezen. Je doet ertoe, je telt. Je komt uit rijken van onvoorstelbare kracht en licht, en je zult terugkeren naar die rijken.

Ik denk dat de echte test van psychedelica is wat je ermee doet wanneer je niet onder invloed bent, wat voor cultuur je bouwt, wat voor kunst, wat voor technologieën... Wat er ontbreekt in de westerse geest, is het gevoel van verbondenheid en relatie met de rest van het leven, de atmosfeer, het ecosysteem, het verleden, de toekomst van onze kinderen. Als we die dingen zouden voelen, zouden we cultuur niet beoefenen zoals we die nu doen.

Ego is een structuur die wordt opgebouwd door een neurotisch individu die lid is van een neurotische cultuur tegen de feiten van de zaak. En cultuur, die we aantrekken als een jas, is de gecollectiviseerde consensus over welke neurotische gedragingen acceptabel zijn.

Het leven dat wordt geleefd in de afwezigheid van de psychedelische ervaring waarop primordiaal sjamanisme is gebaseerd, is een leven gereduceerd tot trivialiteit, een leven ontkend, een leven tot slaaf gemaakt door het ego.

Ik weet niet hoe het leven is zonder cannabis, ik hoor dat zoiets bestaat.

Wij zijn de erfgenamen van miljoenen jaren van streven naar het onuitspreekbare.

De boodschap die naar ons allen terugkomt is: leef zonder afsluiting.

Denk na over ons dilemma op deze planeet. Als de uitbreiding van bewustzijn geen grote rol speelt in de menselijke toekomst, wat voor toekomst zal het dan zijn?

Chaos is wat we uit het oog verloren zijn. Daarom krijgt het een slechte naam. Het wordt gevreesd door het dominante archetype van onze wereld, het Ego, dat zich samentrekt omdat het bestaan ervan wordt gedefinieerd in termen van controle.

Achter ons: het onbekende. Voor ons: het geheim.

Ik denk dat ideologie toxisch is, alle ideologie. Het is niet zo dat er goede en slechte zijn. Alle ideologie is toxisch, omdat ideologie een soort belediging is voor de gave van menselijk vrij denken.

Psychedelica zijn illegaal niet omdat een zorgzame regering zich zorgen maakt dat je uit een derde verdieping venster zou springen. Psychedelica zijn illegaal omdat ze opiniestructuren en cultureel opgelegde gedrags- en informatieverwerkingsmodellen oplossen. Ze openen je voor de mogelijkheid dat alles wat je weet fout is.

Cultuur is de grootste barrière voor je verlichting, je opleiding en je fatsoen.

Voor mij begint en eindigt het met deze psychedelische stoffen. De synergie van psilocibine in het dieet van de hominiden bracht ons uit de dierlijke geest en in de wereld van gearticuleerde spraak en verbeelding.

Men wordt ons verteld: Nee, je bent onbelangrijk, je bent perifere - haal een diploma, krijg een baan, haal dit, haal dat, en dan ben je een speler. Je wilt dat spel zelfs niet spelen. Je wilt je geest terugvorderen en het uit de handen van de culturele ingenieurs halen die je willen veranderen in een halfgare idioot die al dit afval consumeert dat wordt geproduceerd uit de botten van een stervende wereld.

Hoe kunnen we weten wie de ander is, totdat we weten wie het zelf is?

Alles wat door miljoenen mensen begrepen moet worden, is zo hopeloos gescheiden van hoe het is, dat het een vorm van fictie wordt.

Voor zover we weten, weten we niets.

Zie je, een geheim is niet iets wat niet verteld is. Het is iets wat niet verteld kan worden.