De toekomst is een concept, het bestaat niet. Er is geen zoiets als morgen. Het zal er nooit zijn, omdat tijd altijd nu is. Dat is een van de dingen die we ontdekken wanneer we stoppen met tegen onszelf te praten en stoppen met denken. We ontdekken dat er alleen het heden is, alleen een eeuwig nu.

We denken dat de wereld beperkt is en verklaard wordt door het verleden. We denken vaak dat wat in het verleden is gebeurd bepaalt wat er daarna gaat gebeuren, en we zien niet dat het precies andersom is! Wat altijd de bron van de wereld is, is het heden; het verleden verklaart niets. Het verleden volgt het heden als de kiel van een schip en verdwijnt uiteindelijk.

...mystiek en empirisme gaan samen in tegenstelling tot het scholasticisme... ze baseren zich op de niet-lineaire wereld van ervaring in plaats van de lineaire wereld van letters.

Voelen dat het leven zinloos is, tenzij "ik"

Wat ons weerhoudt van geluk is ons onvermogen om volledig in het heden te zijn.

Elk systeem dat naar perfecte zelfcontrole streeft, nadert ook perfecte zelffrustratie.

Een mythe is een beeld waarmee we proberen de wereld te begrijpen.

Het is duidelijk dat de enige interessante mensen geïnteresseerde mensen zijn, en volledig geïnteresseerd zijn betekent het "ik" vergeten te zijn.

We moeten inzien dat bewustzijn noch een geïsoleerde ziel is, noch de functie van een enkel zenuwstelsel, maar van die totaliteit van onderling verbonden sterren en sterrenstelsels die een zenuwstelsel mogelijk maakt.

Gebrek aan bewustzijn van de fundamentele eenheid van organisme en omgeving is een ernstige en gevaarlijke hallucinatie.

Stop met het meten van dagen op basis van productiviteit en begin ze te ervaren op basis van aanwezigheid.

Er is niets mis met mediteren alleen om te mediteren, op dezelfde manier dat je muziek alleen voor de muziek luistert. Als je naar concerten gaat om "cultuur te verkrijgen" of om je geest te verbeteren, zul je daar zitten zo doof als een deurpost.

Dingen zijn zoals ze zijn. Kijkend naar het universum 's nachts, maken we geen vergelijkingen tussen goede en foute sterren, noch tussen goed en slecht gerangschikte sterrenbeelden.

Verlichting blijft onbereikt zolang het wordt beschouwd als een specifiek te bereiken staat, waarvoor er standaarden van succes zijn.

We dachten aan het leven in analogie met een reis, een pelgrimstocht, die een serieus doel had aan het einde, en het doel was om dat doel te bereiken, succes of wat het ook was, misschien de hemel na je dood. Maar we begrepen het punt de hele tijd niet. Het was een muzikale zaak en je moest zingen of dansen terwijl de muziek werd gespeeld.

Dit - de onmiddellijke, dagelijkse en huidige ervaring - is HET, het gehele en ultieme punt voor het bestaan van een universum.

Weten dat je God bent is een andere manier om te zeggen dat je je volledig één voelt met dit universum.

Het is zo belangrijk om deze vraag te overwegen: Wat verlang ik?

Het achtersteven stuurt het schip niet.

De politie heeft genoeg werk om hen bezig te houden met het reguleren van het autoverkeer, het voorkomen van overvallen en geweldsmisdrijven en het helpen van verloren kinderen en kleine oude dametjes om de weg naar huis te vinden. Zolang de politie zich tot dergelijke activiteiten beperkt, is zij een gerespecteerde vriend van het publiek. Maar zodra ze beginnen te onderzoeken in de privésferen van mensen, worden ze niets meer dan gewapende geestelijken.

Het leven en de liefde genereren inspanning, maar inspanning zal ze niet genereren.

Net zoals ware humor lachen om jezelf is, is ware menselijkheid kennis van zichzelf.

Hoe harder we proberen het moment vast te houden, een aangename sensatie te grijpen..., hoe ongrijpbaarder het wordt... Het is als proberen water in je handen te grijpen - hoe harder je het vasthoudt, hoe sneller het tussen je vingers doorslipt.