We controleren nog enkele vertalingen.
Bedankt voor uw begrip.
We controleren nog enkele vertalingen.
Bedankt voor uw begrip.
Niets van echte waarde kan verloren gaan, alleen het valse verdwijnt.
Je accepte alles wat er gebeurt in het huidige moment, de enige plaats waar het kan gebeuren. Intern accepteer je volledig wat er gebeurt, en wat er gebeurt kan een emotie zijn, een stroom van angst die plotseling in je opkomt.
Wat er ook gebeurt, wat je ook ervaart, voelt, denkt, doet - het is altijd nu. Het is alles wat er is. En als je het nu continu mist - het verzet, het niet leuk vindt, probeert ervan weg te komen, het reduceert tot een middel om een doel te bereiken, dan mis je de essentie van je leven en zit je vast in een droomwereld van beelden, concepten, labels, interpretaties, oordelen - de geconditioneerde inhoud van je geest die je voor jezelf aanneemt.
Uiteindelijk is wat je doet secundair. Maar hoe je het doet is primair.
Nu, als een leraar je een oefening geeft, zou hij of zij je misschien wijzen op het moment waarop je het niet meer nodig hebt, of je zult zelf beseffen wanneer je het niet meer nodig hebt.
Ik heb met verschillende Zen-meesters geleefd, ze waren allemaal katten.
Toekomst is een verbeeldt Nu, een projectie van de geest.
Alles wordt getoond door blootstelling aan licht, en wat aan licht wordt blootgesteld, wordt zelf licht.
Een zekere vorm van lijden leidt vaak tot bereidheid. Je zou kunnen zeggen dat het de schaal van de egoïstische geest breekt, waarmee veel mensen zich identificeren als "ik". Het leven breekt die schaal open en zodra die scheur daar is, worden we gemakkelijker bereikt door spirituele leringen.
Ik ben het gat in de fluit waar de adem van de goden doorheen stroomt.
Als je een extern evenement niet onmiddellijk kunt accepteren, zal er enige vorm van weerstand opkomen. En er kunnen externe gebeurtenissen zijn die je helemaal niet kunt accepteren.
Voor een relatie om te verdiepen, moet op een gegeven moment de spirituele dimensie binnenkomen. Je hoeft niet volledig ontwaakt te zijn om dit te laten gebeuren, maar als het gebeurt, betekent het zeker dat je aan het ontwaken bent.
De werkelijkheid is dat er alleen elk aanwezig moment is: je wordt gevraagd een toespraak te houden. Je stapt uit een gebouw en in een auto. Je kijkt uit het raam. Je komt aan op de locatie. Je gaat zitten in de stoel; je wacht; je stapt het podium op. Elke beweging is simpel. Er is alleen dat.
Wanneer je aandacht zich verplaatst naar het Nu, is er een alertheid. Het is alsof je wakker wordt uit een droom, de droom van gedachten, de droom van het verleden en de toekomst. Zo'n helderheid, zo'n eenvoud. Geen ruimte voor probleemoplossing. Gewoon dit moment zoals het is.
Wanneer je het contact met innerlijke stilte verliest, verlies je het contact met jezelf. Wanneer je het contact met jezelf verliest, verlies je jezelf in de wereld. Je diepste gevoel van jezelf, van wie je bent, is onafscheidelijk van stilte. Dit is het Ik Ben, dat dieper is dan naam en vorm.
Denken is een geweldig hulpmiddel als het wordt toegepast. Denken kan echter niet de meester worden. Denken is een zeer slechte meester. Als je gedomineerd wordt door denken, wordt je leven erg beperkt.
Het ego wil meer willen dan het wil hebben. En zo wordt de oppervlakkige voldoening van het hebben altijd vervangen door meer verlangen.
Het Zijn is nu voor jou toegankelijk als je diepste zelf, je ware natuur. Maar probeer het niet met je geest te begrijpen. Probeer het niet te begrijpen. Je kunt het alleen kennen wanneer de geest stil is. Wanneer je aanwezig bent, wanneer je aandacht volledig en intens in het Nu is, kan Het Zijn gevoeld worden, maar het kan nooit mentaal begrepen worden.
Waar je ook bent, wees daar volledig.
Alle verlangens zijn de geest die zoekt naar verlossing of vervulling in externe dingen en in de toekomst als vervanging voor de vreugde van Zijn. Zolang ik mijn geest ben, ben ik die verlangens, die behoeften, wensen, gehechtheden en afkeer, en buiten hen is er geen "ik" behalve als een loutere mogelijkheid, een onvoltooide potentie, een zaad dat nog niet is ontkiemd.
Lijden is noodzakelijk totdat je je realiseert dat het onnodig is.
Het huidige moment is alles wat je ooit hebt.
Accepteer het huidige moment zonder oordeel.