Maharajji zei tegen me: 'Geef je woede op en ik zal je helpen.' Ik ontdekte dat liefde me terugbracht in de oceaan van liefde en mijn rechtvaardige woede deed dat niet. En ik ben liever vrij dan gelijk hebben.

Waar woede is, is er altijd pijn eronder.

Oorlog is een gevaarlijke leermeester, en fysieke overwinning leidt vaak tot een morele nederlaag.

Christus zei: "Weersta het kwaad niet", en we begrijpen het niet totdat we ontdekken dat het niet alleen moreel is, maar eigenlijk het beste beleid, want woede is verlies van energie voor de man die het vertoont. Je zou niet moeten toestaan dat je geest in die hersencombinaties van woede en haat komt.

Ik ben geen man en geen engel. Ik heb geen geslacht of grenzen. Ik ben kennis zelf. Ik ben Hij. Ik heb geen woede of haat. Ik heb geen pijn of plezier. Ik heb noch de dood noch de geboorte gehad. Want ik ben Absolute Kennis en Absolute Blijdschap. Ik ben Hij, mijn ziel, ik ben Hij!

Woede is als een storm die vanuit de diepte van je bewustzijn oprijst. Als je het voelt aankomen, richt je aandacht op je ademhaling.

Net zoals de hand die de grond slaat niet kan falen, zo is de ondergang zeker voor degene die woede koestert.

Sommige mensen leven alsof ze al dood zijn. Er zijn mensen om ons heen die worden opgeslokt door hun verleden, bang zijn voor hun toekomst, en vastzitten in hun woede en jaloezie. Ze zijn niet levend; ze zijn gewoon wandelende lijken.

Als we in ons hart nog ergens aan vasthouden - woede, angst of bezittingen - kunnen we niet vrij zijn.

Het onvermogen om de mystieke ervaring te accepteren is meer dan een intellectuele handicap. Het gebrek aan bewustzijn van de fundamentele eenheid van organisme en omgeving is een ernstige en gevaarlijke hallucinatie. Want in een beschaving uitgerust met immense technologische macht, leidt het gevoel van vervreemding tussen mens en natuur tot het gebruik van technologie in een vijandige geest – naar de “verovering”.

Afkeer is een vorm van slavernij. We zijn gebonden aan wat we haten of vrezen. Daarom zal in ons leven hetzelfde probleem, hetzelfde gevaar of dezelfde moeilijkheid zich keer op keer op verschillende manieren aandienen, zolang we blijven verzetten of ervoor wegvluchten in plaats van het te onderzoeken en op te lossen.

Passie, woede, hebzucht, ijdelheid, arrogantie, trots, wantrouwen en ego geven ook enige inspiratie en evolutie.

Als je gevoeliger wordt voor schoonheid, voor poëzie, betekent dat dat je liefde is opgebloeid. En alle energie die achterblijft door angst, woede en haat, zal worden overgenomen door je liefde, je gevoeligheid, je compassie, je creativiteit. Dit is de gehele alchemie van het veranderen van basismetalen in goud.

Voor mij is er geen verschil tussen de ene persoon en de andere; ik zie allen als zielspiegelingen van de ene God. Ik kan niemand als een vreemde beschouwen, want ik weet dat we allemaal deel zijn van de Enige Geest.

Liefde is niet selectief, verlangen is selectief. In liefde zijn er geen vreemden.

Vergeving is het grootste wapen, omdat een heilige die ermee gewapend is, onaantastbaar is... hij kan onmiddellijk boosheid opgeven.

Het is beter om te huilen dan boos te zijn, omdat boosheid anderen pijn doet, terwijl tranen stil door de ziel stromen en het hart reinigen.

Woede is onkruid; haat is een boom.

Doe anderen niet wat je boos maakt als anderen het jou doen.

Als woede opkomt, denk aan de gevolgen.

Hoop heeft twee mooie dochters; hun namen zijn Woede en Moed. Woede over de toestand van de zaken, en Moed om te zien dat ze niet blijven zoals ze zijn.

Wanneer iemands spreken vol woede is, is dat omdat die persoon diep lijdt.

We zijn zo vol van angst en bezorgdheid dat we niet precies weten waar het op wijst... een grote verandering in onze psychologische houding is onvermijdelijk, dat is zeker... omdat we meer begrip van de menselijke natuur nodig hebben, omdat... het enige echte gevaar dat bestaat, de mens zelf is... en we weten niets van de mens - zijn psyche moet bestudeerd worden, omdat wij de oorsprong zijn van al het komende kwaad.