Filosofen nemen ook aan dat er in de Natuur niets tevergeefs is, zodat alles wat niet het product is van menselijke industrie een bepaald doel dient, dat voor ons bekend of onbekend kan zijn.

Tussen twee gedachten probeer alert te zijn; kijk naar het interval, de ruimte ertussen. Je zult geen geest zien; dat is je natuur. Gedachten komen en gaan - ze zijn toevallig - maar die innerlijke ruimte blijft altijd. Wolken verzamelen zich en gaan weg, verdwijnen - ze zijn toevallig - maar de lucht blijft. Jij bent de lucht.

Naar mijn mening maakt dit psychedelica centraal voor elke politieke reconstructie, omdat het de enige kracht in de natuur is die daadwerkelijk taalkundige structuren oplost; het maakt de mechanica van syntaxis zichtbaar, stelt de mogelijkheid in staat voor de snelle introductie en verspreiding van nieuwe concepten; het geeft toestemming voor nieuwe manieren van kijken; en dit is wat we moeten doen, we moeten onze gedachten veranderen.

Alle krachten die we in de natuur zien, zoals gravitatie, aantrekkingskracht en afstoting, of zoals gedachten, gevoelens en nerveuze bewegingen, al deze verschillende krachten lossen op in dat Prana, en de trilling van het Prana stopt. In die staat blijft het totdat het begin van de volgende cyclus. Prana begint dan te trillen, en die trilling werkt in op de Akasha, en al deze vormen worden in regelmatige opeenvolging uitgestoten.

De gewoonte om rustig de schokken op te nemen zal een grote hulp zijn om puur bewustzijn te stabiliseren. De techniek is: voel je gewoon niet gestoord. De verstorende invloed kan een zegen zijn van Moeder Natuur om de gewoonte te ontwikkelen om elke situatie optimaal te gebruiken. Elke situatie is door God gestuurd. Met deze hoogste wijsheid van het leven kan elke situatie in ons voordeel worden gebruikt en als een zegen van Moeder Natuur worden beschouwd.

De ervaring van het niet vergeten van bewustzijn alleen is de staat van toewijding, wat de relatie van onvergaalde ware liefde is, omdat de ware kennis van het Zelf, die schijnt als de onverdeelde hoogste zegen zelf, oprijst als de aard van liefde. Liefde zelf is de werkelijke vorm van God. Dat is pure zegen. Noem het pure zegen, God, Zelf, of wat je wilt. Dat is toewijding, dat is realisatie en dat is alles.

Het is moeilijk om in de samenleving te leven met innerlijke rust, omdat het moeilijk is om van nature charitatief te zijn. Chariteit van dingen is minder belangrijk dan het bezit van charitatieve gevoelens, en het gebruik van charitatieve taal, charitatief gedrag en charitatieve daden door middel van een algemeen charitatief temperament. Dit is in het kort wat zelfopoffering wordt genoemd, omdat het inhoudt dat men een deel van de vreugden van het ego opgeeft.

Het is juist het afwenden van de mens van het instinct - zijn verzet tegen het instinct - dat het bewustzijn creëert. Het instinct is natuur en streeft ernaar de natuur te behouden; terwijl het bewustzijn alleen cultuur of de ontkenning ervan kan zoeken.

Zoals goud dat in een oven wordt gereinigd zijn onzuiverheden verliest en zijn ware aard bereikt, zo ontdoet de geest zich van de onzuiverheden van de eigenschappen van illusie, gehechtheid en zuiverheid door meditatie en bereikt de Realiteit.

Een revolutie maken ligt niet in de aard van ons volk.

Het hart en de geest kunnen vrede en harmonie vinden door de transcendentaal natuur van het ware zelf te overdenken als het hoogste stralende leven.

Er is verdriet in eindigheid. Het Zelf is voorbij tijd, ruimte en objecten. Het is oneindig en daarom van de aard van absoluut geluk.

Interne en externe natuur, geest en materie bestaan in tijd en ruimte, en zijn gebonden door de wet van oorzaak en gevolg.

Vervloekt is iedereen die zijn hoop stelt op het veranderen van de aard van de mens.

Dit ene leven heeft geen vorm en is van nature leeg. Als je je aan een vorm hecht, moet je het afwijzen. Als je een ego, een ziel, een geboorte of een dood ziet, verwerp ze dan allemaal.

Mensen in de wereld willen dingen rigide maken, dingen van de fijnste aard die woorden niet kunnen uitleggen. Als iemand het hiernamaals beschrijft, is het alsof hij de ziel wil wegen of de geest wil fotograferen. Ik denk persoonlijk dat je zelf moet beseffen wat het hiernamaals is. Je moet niet afhankelijk zijn van mijn woorden.

Als je gelukkig bent, ben je gelukkig; niemand vraagt je waarom je gelukkig bent. Ja, als je ongelukkig bent, is een vraag relevant. Als je ongelukkig bent, kan iemand vragen waarom je ongelukkig bent, en de vraag is relevant – omdat ellende tegen de natuur ingaat, er gebeurt iets verkeerd. Wanneer je gelukkig bent, vraagt niemand je waarom je gelukkig bent, behalve een paar neuroten. Er zijn zulke mensen; ik kan de mogelijkheid niet ontkennen.

De aard van de geest is om niet-essentiële dingen als essentieel te interpreteren. De geest creëert kunstmatige behoeften, ervan overtuigd dat hij niet zonder kan leven. Op deze manier dragen we een grote last van gehechtheden gedurende ons hele leven. Hechting is op zich al een grote last voor onze geest. We begrijpen misschien nooit de omvang van deze last totdat we ervan bevrijd zijn. Maar als we vreugde van binnenuit vinden, kunnen we een eenvoudig leven leiden, vrij van eindeloze complicaties.

Wanneer de geest wordt weggerukt van zijn bezorgdheden, wordt hij rustig. Als je deze rust niet verstoort en erin blijft, ontdek je dat het doordrenkt is met een licht en een liefde die je nog nooit hebt gekend; en toch herken je het onmiddellijk als je eigen natuur. Zodra je deze ervaring hebt doorgemaakt, zul je nooit meer dezelfde persoon zijn; de onhandelbare geest kan zijn rust verstoren en zijn visie uitwissen; maar hij zal terugkeren, mits de inspanning wordt volgehouden; tot de dag waarop alle banden worden verbroken, illusies en gehechtheden eindigen en het leven zich volledig concentreert op het huidige moment.

God is wreed en niet wreed. Hij is al het zijn en niet-zijn tegelijk. Daarom is Hij alle tegenstellingen. De natuur is ook niets anders dan een massa tegenstrijdigheden.

Als het waar is dat de geest betrokken is bij Materie en de schijnbare Natuur de geheime God is, dan is de manifestatie van het goddelijke in zichzelf en de realisatie van God binnen en buiten het hoogste en meest legitieme doel dat de mens op aarde kan bereiken.

Elk ding heeft de neiging zich naar zijn eigen natuur te bewegen. Ik verlang altijd naar geluk, wat mijn ware natuur is. Mijn natuur is nooit een last voor mij. Geluk is nooit een last voor mij, terwijl verdriet dat wel is.

Je weet dat je bent. Belast jezelf niet met namen, wees gewoon. Elke naam of vorm die je jezelf geeft, verduistert je ware natuur.