Vertrouw op de goddelijke kracht, en zij zal de goddelijke elementen in jou bevrijden en alles vormen tot een uitdrukking van de goddelijke natuur.

Mijn hart is afgestemd op de rust die de stilte van de natuur inspireert.

Zodra je je natuur ziet, is geslacht in wezen onbelangrijk.

Als je wilt dat je lichaam en hersenen goed werken, is het eerste om van nature vrolijk te worden.

Wonderen zijn niet tegen de natuur, maar alleen tegen wat we weten van de natuur.

Waarom iemand vergeven die je onrecht aandoet? Omdat als je boos terug slaat, je je eigen goddelijke zielsnatuur verkeerd weergeeft - je bent niet beter dan je aanvaller. Maar als je geestelijke kracht toont, ben je gezegend, en de kracht van je rechtvaardige gedrag zal de andere persoon helpen zijn misverstand te overwinnen.

Het onderzoek naar de waarheid is enerzijds moeilijk, anderzijds gemakkelijk. Een aanwijzing hiervoor is te vinden in het feit dat niemand in staat is de waarheid adequaat te achterhalen, terwijl, anderzijds, niemand volledig faalt, maar iedereen zegt iets waarheids over de aard van alle dingen, en hoewel ze individueel weinig of niets bijdragen aan de waarheid, wordt door de eenheid van allen een aanzienlijke hoeveelheid verzameld.

De vrijheid van de mens is relatief en kan niet als de enige verantwoordelijkheid voor de imperfectie van zijn natuur worden gehouden.

We komen niet "in" deze wereld; we komen eruit, zoals bladeren van een boom. Zoals de oceaan "golft", bevolkt het universum "mensen". Elke individu is een uitdrukking van het hele koninkrijk van de natuur, een unieke actie van het totale universum.

Yoga is het tot rust brengen van de geest in stilte. Wanneer de geest zich heeft gekalmeerd, zijn we gevestigd in onze essentiële natuur, die onbeperkt Bewustzijn is. Onze essentiële natuur wordt meestal overschaduwd door de activiteit van de geest.

Water is het spiegel van de natuur.

Elk mens is goddelijk. Elke mens die je ziet, is een God in zijn eigen natuur.

Wanneer je de heiligheid, schoonheid, de ongelooflijke stilte en waardigheid waarin een bloem of boom bestaat, herkent, voeg je iets toe aan de bloem of boom. Door jouw erkenning, jouw bewustzijn, komt de natuur ook zichzelf kennen. Het komt haar eigen schoonheid en heiligheid kennen door jou.

Geloven dat je van dingen en mensen afhankelijk bent voor geluk komt door onwetendheid van je ware aard; weten dat je niets nodig hebt om gelukkig te zijn, behalve zelfkennis, is wijsheid.

Geluk is zelf-geproduceerd. Het hangt af van de houding van de geest. De basis van geluk is het eenvoudige feit dat de diepste realiteit van onze eigen natuur altijd bestaande, altijd bewuste, altijd nieuwe vreugde is.

Zoals in alle vroege wetenschappen, loopt hier (in de psychoanalyse) de universele gewoonte van de menselijke geest - een gedeeltelijke of lokale waarheid te nemen, deze onterecht te veralgemenen en te proberen een heel veld van de natuur in enge termen uit te leggen - uit de hand. Bovendien is de overdrijving van het belang van onderdrukte seksuele complexen een gevaarlijke leugen.

Materiële vooruitgang en een hoger levensstandard brengen ons meer comfort en gezondheid, maar leiden niet tot een transformatie van de geest, wat het enige is dat blijvende vrede kan brengen. Diep geluk, in tegenstelling tot vluchtige geneugten, is van spirituele aard. Het hangt af van het geluk van anderen en is gebaseerd op liefde en genegenheid.

Geloof is een staat van openheid of vertrouwen... Met andere woorden, een persoon die fanatiek is op religieus gebied en zich vasthoudt aan bepaalde ideeën over de aard van God en het universum, wordt een persoon die helemaal geen geloof heeft. In plaats daarvan houdt hij vast. Maar de houding van geloof is loslaten en openstaan voor de waarheid, wat die ook mag zijn.

De progressieve groei van het eindige bewustzijn van de mens naar dit Zelf, naar het universele, het eeuwige, het oneindige, met één woord zijn groei naar spiritueel bewustzijn door de ontwikkeling van zijn gewone onwetende natuurlijke wezen naar een verlichte goddelijke natuur, dit is voor het Indiase denken de betekenis van het leven en het doel van het menselijk bestaan.

Je ware natuur is die van een oneindige geest. Het gevoel van beperking is het werk van de geest.

Leef volgens de Natuur, zegt de wijsheid van het Westen; maar volgens welke natuur, de natuur van het lichaam of de natuur die het lichaam overschrijdt? Dit moeten we eerst bepalen.

Zo zou men zichzelf moeten kennen als van de aard van Bestaan-Bewustzijn-Bliss [Sat-Chit-Ananda].

Het onbewuste is niet alleen van nature slecht, het is ook de bron van het hoogste goed: niet alleen donker, maar ook licht, niet alleen beestachtig, semi-menselijk en demonisch, maar ook bovenmenselijk, spiritueel en, in de klassieke zin van het woord, "goddelijke".