Een perfect leven is een tegenstrijdigheid in termen. Het leven zelf is een toestand van voortdurende strijd tussen onszelf en alles daarbuiten. Elk moment vechten we daadwerkelijk met de externe natuur, en als we verslagen worden, moet ons leven eindigen. Het is bijvoorbeeld een voortdurende strijd om voedsel en lucht. Als voedsel of lucht faalt, sterven we. Het leven is geen eenvoudige en soepel verlopende zaak, maar een samengesteld effect. Deze complexe strijd tussen iets van binnen en de buitenwereld is wat we leven noemen. Het is dus duidelijk dat, als deze strijd ophoudt, het leven eindigt.

De perfectionist is gedoemd neurotisch te zijn, hij kan niet van het leven genieten totdat hij perfect is. En perfectie als zodanig gebeurt nooit, het ligt niet in de aard van de dingen. Totaliteit is mogelijk, perfectie is niet mogelijk.

Wanneer je tevreden wordt met het leven, krijg je de kracht om anderen te zegenen. Dit is de wet van de natuur.

De natuur leek voor mij vol wonderen te zitten, en ik wilde mezelf erin onderdompelen. Elke steen, elke plant, elk enkel ding leek levend en onbeschrijfelijk wonderbaarlijk. Ik dook in de natuur, kroop, zo te zeggen, in de essentie van de natuur en ver weg van de hele menselijke wereld.

Getuige zijn en je terugtrekken van de Natuur, dat is de eerste stap naar de vrijheid van de ziel.

Het moet duidelijk zijn... dat er een tegenstelling is in het verlangen om volledig veilig te zijn in een universum waarvan de aard vergankelijkheid en vloeibaarheid is.

Elk object in de natuur leert ons iets. Renunciatie en onzelfzuchtigheid zijn de grootste lessen die we uit de natuur kunnen leren.

De mens is geboren om de natuur te overwinnen en niet om haar te volgen.

Net zoals wanneer de lente komt, viert de natuur, wanneer Navaratri komt, viert de Geest.

De praktijk van Transcendente Meditatie creëert een natuurlijke situatie in de geest zodat de geest de juiste gedachten, nuttige gedachten, gedachten die door de natuur worden gekoesterd, en waarvan de vervulling door alle natuurwetten wordt uitgevoerd.

De ware aard van vriendelijkheid is om zich te verspreiden. Als je vriendelijk bent voor anderen, zullen zij vandaag vriendelijk voor jou zijn, en morgen voor iemand anders.

Het Dharma is de waarheid dat alle naturen puur zijn.

De wereld veranderen is niet jouw missie. Jezelf veranderen is niet jouw plicht. Ontwaken naar je ware natuur is jouw kans.

De pijn die meestal bij de dood wordt gevoeld, komt door de aard van de intensiteit van de verlangens waarmee men in het fysieke lichaam bleef leven. Hoe meer liefde voor het Universele Wezen in het leven, hoe minder de pijn en de agonies van het vertrekken uit het lichaam zullen zijn.

In de gehele levende natuur (en misschien ook in wat we als dood beschouwen) is liefde de drijvende kracht die de creatieve activiteit in de meest diverse richtingen stuurt.

In het rijk van de natuur is er niets zinloos, triviaal of onnodig.

De natuur, zoals we zeggen, doet niets zonder een doel; en met het doel de mens een politiek dier te maken, heeft zij hem als enige van de dieren de macht van doordachte spraak gegeven.

Er is daarom geen reden om de evolutionaire mogelijkheid te beperken door onze huidige organisatie of status van bestaan als definitief te beschouwen. Het dier is een laboratorium waarin de Natuur de mens heeft gevormd; de mens kan heel goed een laboratorium zijn waarin zij de overmens wil ontwikkelen, de ziel als een goddelijk wezen te openbaren, een goddelijke natuur te ontwikkelen.

Kriya Yoga omvat technieken die volledig wetenschappelijk zijn, elke stap gebaseerd op experimentele realisatie. Yoga en wetenschap zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden, net zoals religie en wetenschap noodzakelijke aanvullingen zijn. De wetenschapper heeft als taak de fysieke krachten te beheersen, terwijl de yogi zich bezighoudt met de mentale krachten. Een wetenschapper is een onbewuste yogi wiens geest werkt op externe groeven. Yoga is een exacte wetenschap gebaseerd op onveranderlijke wetten van de natuur.

Elk levend wezen verlangt altijd gelukkig te zijn, ongerept door verdriet; en iedereen heeft de grootste liefde voor zichzelf, wat uitsluitend te danken is aan het feit dat geluk zijn ware natuur is. Daarom is het noodzakelijk om zichzelf te realiseren om dat aangeboren en ongerepte geluk te bereiken, dat hij inderdaad dagelijks ervaart wanneer de geest onderdrukt is in diepe slaap. Het is essentieel dat hij zichzelf kent. De beste manier om dergelijke kennis te verkrijgen is de vraag 'Wie ben ik?' in de zoektocht naar het Zelf.

Terwijl je deze praktijk blijft volgen, week na week, jaar na jaar, zal je ervaring dieper en dieper worden, en je ervaring zal alles omvatten wat je in je dagelijks leven doet. Het belangrijkste is om alle ideeën van winst, alle dualistische ideeën te vergeten. Met andere woorden, oefen gewoon zazen in een bepaalde houding. Denk aan niets. Blijf gewoon op je kussen zitten zonder iets te verwachten. Dan zul je uiteindelijk je ware natuur hervinden. Dat wil zeggen, je ware natuur hervindt zichzelf.

Het vergeten van je ware natuur is de ware dood; het herinneren ervan is hergeboorte.

De aard van het leven is groeien.