De natuur weet het beste hoe te organiseren.

Natuurlijk, voor een persoon die zijn identiteit vindt in iets anders dan zijn volledige organisme, is hij minder dan de helft van een mens. Hij is afgesneden van volledige deelname aan de natuur. In plaats van een lichaam te zijn, 'heeft' hij een lichaam. In plaats van te leven en te lief te hebben, 'heeft' hij overlevings- en voortplantingsinstincten.

Er is niets om te oefenen. Om jezelf te kennen, wees jezelf. Om jezelf te zijn, stop met jezelf voor te stellen als dit of dat. Wees gewoon. Laat je ware natuur naar boven komen. Stoor je geest niet met zoeken.

Een allopaat komt en behandelt cholerapatiënten en geeft hen zijn medicijnen. De homeopaat komt en geeft zijn medicijnen en geneest misschien meer dan de allopaat, omdat de homeopaat de patiënten niet verstoort, maar de natuur hen laat behandelen.

Er is een sluier tussen de Supermind boven en de lagere Prakriti hieronder - de sluier van ingesleten formaties. Deze sluier kan volledig terugtrekken of gedeeltelijk teruggetrokken worden. Zo zal, zelfs als er een klein opening is, met de contact van Licht van boven de lagere natuur langzaam veranderen.

We identificeren ons met wat voorbijgaat, waardoor angst ontstaat. We proberen stabiel en permanent te maken wat van nature vergankelijk is.

De grootste veranderingen in de natuur van een vrouw worden gebracht door liefde; bij een man, door ambitie.

Er is niets in de wereld dat niet tegen ons spreekt. Alles en iedereen onthult voortdurend zijn eigen natuur, karakter en geheimen. Hoe meer onze innerlijke zintuigen geopend zijn, hoe meer we de stem van alles begrijpen.

Ik zeg dat gewoonte slechts een lange oefening is, vriend, en dit wordt uiteindelijk de natuur van de mensen.

Als het ego niet regelmatig en herhaaldelijk wordt opgelost in de onbeperkte hyperspace van de Transcendente Ander, zal er altijd een langzame afdwaling zijn van het gevoel van het zelf als deel van het grotere geheel van de natuur. Het uiteindelijke gevolg van deze afdwaling is de fatale verveling die nu de Westerse beschaving doordringt.

Kinderen, geen korrel van het eten dat we eten is puur gemaakt door onze eigen inspanning. Wat ons in de vorm van voedsel bereikt, is het werk van anderen, de gave van de natuur en Gods mededogen. Zelfs als we miljoenen dollars hebben, hebben we nog steeds voedsel nodig om onze honger te stillen. Kunnen we dollars eten? Eet daarom nooit iets zonder eerst met nederigheid te bidden.

Elke kleine zaak heeft een doel, tegelijkertijd heeft het geen doel omdat dit hele ding een spel is. Het is het bestaan dat totaal is, voorbij het doel. Dus je kunt zeggen dat er praktisch geen doel is. Als je vast moet houden aan een doel, dan is het doel van de natuur je naar de Bron te brengen, je aan de Bron te herinneren, je met je Bron te verbinden.

Het woord verlichting roept het idee op van een bovennatuurlijk accomplishment, en het ego houdt ervan om het zo te laten, maar het is simpelweg je natuurlijke staat van gevoelde eenheid met het Zijn. Het is een staat van verbondenheid met iets onmetelijks en onvernietigbaars, iets dat, bijna paradoxaal, in wezen jij bent en toch veel groter dan jij. Het is het vinden van je ware natuur voorbij naam en vorm.

Het instinct is als de natuur zelf - ongelooflijk conservatief, maar toch overstijgt het haar eigen historische voorwaarden in haar scheppingshandelingen

Een volledig tot bloei gekomen menselijk potentieel is verlichting. Het is weer een kind worden en terugkeren naar je oorspronkelijke natuur.

De natuur ondersteunt de juiste actie.

Verlies jezelf in de natuur en vind vrede.

De bedoeling van de natuur is niet voedsel, noch drinken, noch kleding, noch comfort, noch iets anders waarin God wordt buitengesloten. Of je het nu leuk vindt of niet, of je het nu weet of niet, zoekt de natuur in het geheim, jaagt, probeert het pad te ontdekken waarop God gevonden kan worden.

Het enige dat nu echt telt, is of de mens kan opstijgen naar een hoger moreel niveau, naar een hoger bewustzijnsniveau, om gelijk te worden aan de bovennatuurlijke krachten die de gevallen engelen in zijn handen hebben gelegd. Maar hij kan geen vooruitgang boeken totdat hij zichzelf veel beter leert kennen.

De boeddha is je echte lichaam, je oorspronkelijke geest. Deze geest heeft geen vorm of kenmerken, geen oorzaak of effect, geen pezen of botten. Het is als ruimte. Je kunt het niet vasthouden. Het is niet de geest van materialisten of nihilisten. Als je je eigen wonderbaarlijk bewuste natuur niet ziet, zul je nooit een boeddha vinden, zelfs als je je lichaam in atomen breekt.

Aan het hoofd van al deze wetten, in en door elk deeltje van materie en kracht, staat Eén, door wiens bevel de wind waait, het vuur brandt, de wolken regen brengen en de dood over de aarde sluipt. En wat is Zijn aard? Hij is overal de pure en vormloze Ene, de Almachtige en de Al-Machtige. Jij bent onze Vader. Jij bent onze geliefde Vriend.

Spiritualiteit is de meester sleutel van de Indiase geest. Het is deze dominante neiging van India die karakter geeft aan alle uitingen van haar cultuur. In feite zijn ze voortgekomen uit haar aangeboren spirituele neiging, waarvan haar religie een natuurlijke bloei is. De Indiase geest heeft altijd begrepen dat het Hoogste het Oneindige is en heeft waargenomen dat het Oneindige zich voor de ziel in de Natuur altijd moet presenteren in een oneindige verscheidenheid aan aspecten.

Wanneer een man in het proces van dromen zich ervan bewust wordt dat hij droomt, identificeert hij zich niet langer met de fenomenen; hij wordt er niet uitgelaten of somber door beïnvloed. God droomt bewust Zijn kosmische spel en is onaangetast door de dualiteiten ervan. Een yogi die zijn ware zelf als gescheiden van zijn actieve zintuigen en hun objecten waarneemt, raakt nooit gehecht aan iets. Hij is zich bewust van de dromerige aard van het universum en observeert het zonder verstrikt te raken in de complexe maar vergankelijke aard ervan.