Soms hongerige mensen kunnen naar meer verlangen dan brood. Het is mogelijk dat onze kinderen, onze man, onze vrouw geen honger hebben naar brood, geen kleding nodig hebben, geen huis missen. Maar zijn we ook even zeker dat niemand van hen zich alleen, verlaten, verwaarloosd voelt, behoefte heeft aan genegenheid? Dat is ook armoede.

Miljoenen mensen in de armste landen van de wereld blijven geketend door de ketenen van armoede. Het is tijd om ze vrij te maken.

Oorlog eindigt pas wanneer mensen van elkaar houden.

Ik moet de zielen van mensen liefhebben. Omdat ik niet elke incarnatie kan liefhebben. Om hun zielen lief te hebben, moet ik me identificeren met mijn eigen ziel.

Wereldse mensen gaan naar buiten, maar jij moet naar binnen gaan zoals een schildpad, je terugtrekkend in je schelp.

Alles wat we zijn, is het resultaat van wat we hebben gedacht. Als mensen spreken of handelen met boze gedachten, volgt pijn hen. Als mensen spreken of handelen met pure gedachten, volgt geluk hen, als een schaduw die hen nooit verlaat.

Als je eerlijk en open bent, kunnen mensen je bedriegen; wees toch eerlijk en open.

Deze mensen zijn als een kikker die in een put leeft en de buitenwereld nooit heeft gezien. Hij kent alleen zijn put, dus zal hij niet geloven dat er zoiets als de wereld bestaat. Evenzo praten mensen zoveel over de wereld omdat ze de vreugde van God niet hebben gekend.

We komen niet "in" deze wereld; we komen eruit, zoals bladeren van een boom. Zoals de oceaan "golft", bevolkt het universum "mensen". Elke individu is een uitdrukking van het hele koninkrijk van de natuur, een unieke actie van het totale universum.

Zelfrealisatie kan en wordt soms bereikt, zelfs door mensen die worstelen met zieke en anderszins imperfecte lichamen; maar het kan niet worden bereikt tenzij iemand zich onafgebroken kan concentreren en mediteren over God.

Geloven dat je van dingen en mensen afhankelijk bent voor geluk komt door onwetendheid van je ware aard; weten dat je niets nodig hebt om gelukkig te zijn, behalve zelfkennis, is wijsheid.

Kijk naar mensen die hun meest voorkomende handelingen verrichten; dit zijn inderdaad de dingen die je het echte karakter van een groot persoon zullen vertellen.

Geen enkele Tibetaan droomt van een terugkeer naar het vorige soort achterstand, daarom zal Tibet, als het binnen de Volksrepubliek China blijft, grotere voordelen opleveren.

Zoals de vis het water niet kent, zo zijn mensen onwetend over ruimte. Het bewustzijn houdt zich alleen bezig met veranderende en variërende details; het negeert constanten, vooral constante achtergronden. Alleen heel uitzonderlijke mensen zijn zich bewust van wat de basis van alles is.

Laat mijn handen in dienst van de mensen zijn. Laat mij wijsheid verdienen door mijn handen. Laat mijn handen goed werk doen.

De meeste mensen geloven dat de geest een spiegel is, die meer of minder precies de buitenwereld weerspiegelt, zich niet realiserend dat de geest zelf het belangrijkste element van de schepping is.

Zeg tegen mensen - en ze kunnen het vergeten... laat het ze zien - en ze zullen zich het misschien herinneren... maar betrek ze en ze zullen het begrijpen.

Als je op de sterren mikt en de maan raakt, is het oké. Maar je moet ergens op mikken. Veel mensen mikken zelfs niet.

Het grootste geheim van zelfwaardering is dit: Begin meer waardering te hebben voor andere mensen; toon respect voor elk mens, simpelweg omdat hij een kind van God is en daarom iets van waarde.

Mensen leren meer op eigen kracht dan gedwongen te worden gevoed.

Ik lijd telkens wanneer ik die veelvoorkomende situatie zie van een ouder of senior die zijn mening en manier van denken en zijn zijn op een jonge ziel probeert op te leggen, waartoe ze totaal niet geschikt zijn. Kunnen we mensen niet gewoon zichzelf laten zijn en het leven op hun eigen manier genieten? Je probeert die man een andere jij te maken. Eén is genoeg.

Als je tot een groep van goede, geredde of elite mensen behoort, kun je alleen weten dat je binnen bent omdat iemand anders buiten is. Je kunt niet aan de juiste kant van de sporen leven zonder dat er een verkeerde kant van de sporen is, dus je zou dankbaar moeten zijn voor degenen aan de buitenkant voor het privilege aan de binnenkant te zijn.

Ik kies de armoede van onze arme mensen. Maar ik ben dankbaar dat ik het (de Nobelprijs) mag ontvangen in naam van de hongerigen, de naakten, de daklozen, de kreupelen, de blinden, de melaatsen, van al die mensen die zich ongewenst, niet geliefd, verwaarloosd voelen door de samenleving, mensen die een last voor de samenleving zijn geworden en door iedereen worden gemeden.