We zien veel mensen praten over de mooiste dingen over liefdadigheid, gelijkheid en de rechten van andere mensen en al dat, maar het is alleen in theorie. Ik had het geluk één te vinden die in staat was theorie in praktijk te brengen. Hij had het meest wonderbaarlijke vermogen om alles in praktijk te brengen wat hij dacht dat juist was.

Als alomtegenwoordigheid, alwetendheid en almacht in één wezen zouden worden samengevoegd en dit wezen zou worden gefocust in een straal van actie, wat zal het resultaat zijn? Dit is wat er gebeurde toen Sri Krishna als Persoon in deze wereld leefde. Dit is ook de moeilijkheid die mensen ervaren bij het schrijven van een biografie van Krishna, want allesomvattend zijn is iets moeilijks voor de geest om te denken.

Ik zal acceptatie oefenen. Vandaag zal ik mensen, situaties, omstandigheden en gebeurtenissen accepteren zoals ze zich voordoen. Ik zal weten dat dit moment is zoals het hoort, omdat het hele universum is zoals het hoort te zijn. Ik zal niet tegen het hele universum strijden door tegen dit moment te strijden. Mijn acceptatie is totaal en volledig. Ik accepteer de dingen zoals ze zijn op dit moment, niet zoals ik zou willen dat ze waren.

De mensheid, die haar vermogen ontdekt om door haar eigen werk de wereld te transformeren en in zekere zin te creëren, vergeet dat dit altijd gebaseerd is op Gods eerdere en oorspronkelijke gave van de dingen die bestaan. Mensen denken dat ze de aarde willekeurig kunnen gebruiken en zonder beperking aan hun wil kunnen onderwerpen, alsof de aarde geen eigen vereisten en een door God gegeven oorspronkelijk doel heeft, dat mensen kunnen ontwikkelen maar niet mogen verraden.

Als de mensheid een elektronisch zenuwstelsel ontwikkelt, buiten de lichamen van individuele mensen, waardoor we allemaal één geest en één globaal lichaam krijgen, is dit bijna precies wat er is gebeurd in de organisatie van de cellen die onze eigen lichamen samenstellen. We hebben het al gedaan. [...] Als dit alles eindigt met de menselijke soort die geen enkel ander spoor van zichzelf achterlaat in het universum dan een systeem van elektronische patronen, waarom zou ons dat dan zorgen maken? Want dat is precies wat we nu zijn!

Zolang veel van onze mensen nog in totale armoede leven, zolang kinderen nog onder plastic bedekkingen leven, zolang veel van onze mensen nog zonder werk zijn, mag geen Zuid-Afrikaan rusten en zich wentelen in de vreugde van vrijheid.

Het boek dat ik de mensen zal laten lezen is het boek van het hart, dat de sleutel tot het mysterie van het leven bevat.

Als je naar het leven van veel mensen kijkt, zie je dat hun lijden op een bepaalde manier bevredigend is, omdat ze zich er comfortabel in voelen. Ze maken van hun leven een hel, maar wel een vertrouwde hel.

In pluralistische, democratische samenlevingen is er vrijheid om de religie van je keuze aan te nemen. Dit is goed. Dit laat nieuwsgierige mensen zoals jij vrij rondlopen!

Miljoenen mensen analyseren zichzelf nooit. Geestelijk zijn ze mechanische producten van de fabriek van hun omgeving...

Soms falen mensen om te leven omdat ze altijd bezig zijn zich voor te bereiden om te leven.

Veel mensen (die als vrijwilligers naar haar toe gaan) hebben vrede, vreugde en eenheid in hun gezinnen gevonden door de armen te helpen.

Je moet dit hier in je land doen. Je moet de armen leren kennen. Misschien hebben onze mensen hier materiële dingen, alles, maar ik denk dat als we allemaal in onze eigen huizen kijken, hoe moeilijk het ons soms valt om elkaar te glimlachen, en dat de glimlach het begin van liefde is.

Mensen maken zich zorgen om nederiger te zijn dan andere mensen.

India van de eeuwen is niet dood, noch heeft zij haar laatste creatieve woord gesproken; zij leeft en heeft nog iets te doen voor zichzelf en de menselijke volken.

De meeste mensen beschouwen de gang van zaken als natuurlijk en onvermijdelijk. Ze weten weinig van de radicale veranderingen die mogelijk zijn door gebed.

Mensen zeggen: "Ik wil vrede." Als je "ik" (ego) en je "willen" (desire) verwijdert, blijft er vrede over.

Alle mensen zijn hetzelfde; alleen hun gewoonten verschillen.

Raak gewend aan lachen; te veel van ons zijn vergeten hoe we moeten lachen. Naarmate mensen ouder worden, vergeten ze soms dat ze ooit gelachen hebben. Het is een deel van hun jeugd dat ze zich niet langer kunnen herinneren.

Zielen die geen gebed beoefenen, zijn als mensen wiens ledematen verlamd zijn.

Ik heb gemerkt dat mensen te veel bezig zijn met het negatieve, met wat verkeerd is. ... Waarom niet de andere kant proberen, naar de patiënt kijken en positieve dingen zien, die dingen aanraken en ze laten bloeien?

Als je diep in de palm van je hand kijkt, zie je je ouders en alle generaties van je voorouders. Ze zijn allemaal levend op dit moment. Elke is aanwezig in je lichaam. Jij bent de voortzetting van elk van deze mensen.

Want God houdt van redden, niet van veroordelen, en daarom is Hij geduldig met slechte mensen om goede mensen van slechte mensen te maken.