Lees een beetje. Mediteer meer. Denk de hele tijd aan God.

Om het vitale wezen tevreden te stellen, moet het enige activiteit aangeboden worden, en tegelijkertijd moet de geest langzaam geïnteresseerd raken in yoga.

Als je een tiende van de tijd die je besteedt aan afleidingen zoals vrouwen achterna zitten of geld verdienen aan spirituele praktijk besteedt, zou je in een paar jaar verlicht zijn.

Het leven geeft je veel tijd om te doen wat je wilt doen, als je in het huidige moment blijft.

Sentimentaliteit en emotionalisme hebben helemaal niets met liefde te maken.

De vlinder telt geen maanden, maar momenten, en heeft genoeg tijd.

Je aanhoudende verlangen is je aanhoudende stem. Maar wanneer liefde afkoelt, wordt het hart stil. Brandende liefde is de roep van het hart! Als je altijd vol verlangen bent, blijf je roepen, en als je liefde volhoudt, zal je roep onvermijdelijk worden gehoord.

Mensen hebben moeite met het loslaten van hun lijden. Uit angst voor het onbekende verkiezen ze het vertrouwde lijden.

Geluk is eenvoudigweg een gemoedstoestand waarin onze gedachten het grootste deel van de tijd aangenaam zijn.

Een andere oorzaak van verwarring en de daaruit voortvloeiende gevoelens van nervositeit, haast en angst is de absurde gewoonte om veel dingen tegelijk te proberen doen.

De wijze man zou de balans tussen liefde en kracht moeten behouden; hij zou de liefde in zijn natuur steeds laten toenemen en uitbreiden, en tegelijkertijd de wil versterken zodat het hart niet gemakkelijk gebroken wordt.

Rechtvaardigheid is nooit iets op zichzelf, maar in de verhoudingen van mensen met elkaar op elke plaats en op elk moment. Het is een soort pact om niet te schaden of schade te ondervinden.

Onze weg is soms ruw en soms glad; desalniettemin is het leven een constante reis... alles wat we doen wordt gezien als onze reis, onze weg. Die weg bestaat uit het openen van jezelf voor de weg, het openen van jezelf voor de stappen die we gaan zetten.

De dood is niets voor ons: want nadat onze lichamen door de dood zijn opgelost, zijn ze zonder gevoel, en datgene wat geen gevoel heeft, is niets voor ons. Daarom maakt het juiste begrip van de dood de sterfelijkheid aangenaam, niet omdat het een oneindige tijd toevoegt, maar omdat het het verlangen naar onsterfelijkheid weghaalt.

Iedereen ervaart de trieste gevolgen van blinde onderwerping aan consumisme. In de eerste plaats vertegenwoordigt het grof materialisme. Tegelijkertijd vertegenwoordigt het een radicale ontevredenheid, omdat men snel leert dat hoe meer men bezit, hoe meer men wil, terwijl diepere verlangens onbevredigd blijven en misschien zelfs verstikt.

Wat werkelijk bestaat is het Zelf alleen. De wereld, de individuele ziel en God zijn verschijningen daarin. Zoals zilver in parelmoer, verschijnen deze drie tegelijkertijd en verdwijnen tegelijkertijd. Het Zelf is dat waar er absoluut geen 'ik-gedachte' is. Dit wordt 'Stilte' genoemd. Het Zelf zelf is de wereld; het Zelf zelf is 'ik'; het Zelf zelf is God; alles is Shiva, het Zelf.

Leraren kunnen een levend voorbeeld zijn voor hun leerlingen. Het is niet zo dat leraren op zoek moeten gaan naar leerlingen die hen idealiseren. Degene die het waard is om geïdealiseerd te worden, maakt zich geen zorgen over of anderen hen idealiseren of niet. Iedereen moet zien dat je niet alleen menselijke waarden onderwijst, maar ze ook leeft. Het is soms onvermijdelijk dat je geïdealiseerd zult worden – het is beter voor kinderen om een rolmodel of doel te hebben, omdat dan de verering in hen kan ontwaken.

Degene die proberen haat met haat te overwinnen, zijn als krijgers die wapens opnemen om anderen te verslaan die ook wapens dragen. Dit beëindigt de haat niet, maar geeft het ruimte om te groeien. Maar oude wijsheid heeft een andere tijdloze strategie voorgesteld om haat te overwinnen. Deze eeuwige wijsheid is haat te ontmoeten met niet-haat. De methode van haat proberen te overwinnen met haat slaagt nooit in het overwinnen van haat. Maar de methode van haat overwinnen door niet-haat is eeuwig effectief. Daarom wordt deze methode beschreven als eeuwige wijsheid.

Ik merk dat ik op de een of andere manier, door de focus van mijn aandacht te verschuiven, precies datgene word waarnaar ik kijk, en de soort bewustzijn ervaar die het heeft; ik word de innerlijke getuige van de zaak. Ik noem dit vermogen om andere brandpunten van bewustzijn binnen te treden, liefde; je kunt het elke naam geven die je wilt. Liefde zegt: "Ik ben alles". Wijsheid zegt: "Ik ben niets". Tussen de twee stroomt mijn leven. Aangezien ik op elk moment van tijd en ruimte zowel het subject als het object van ervaring kan zijn, druk ik het uit door te zeggen dat ik zowel het een als het ander ben, en geen van beide, en voorbij beide.

Meditatie is het meest buitengewone als je weet hoe je het moet doen, en je kunt het onmogelijk van iemand leren; en dat is de schoonheid ervan. Het is niet iets wat je leert, een techniek, en daarom is er geen autoriteit. Als je dus over jezelf wilt leren, kijk dan naar jezelf, observeer hoe je loopt, hoe je praat, hoe je eet, wat je zegt, de roddels, de haat, de jaloezie. Als je je daarvan bewust bent zonder enige keuze, dan is dat allemaal onderdeel van meditatie, en naarmate je verder gaat, naarmate je reist, naarmate die beweging doorgaat, is al die beweging meditatie. Dan is die beweging eindeloos, tijdloos.

Eer zowel de geest als de vorm, het innerlijke gevoel evenals het uiterlijke symbool.

Verspil je kostbare tijd niet. Verspil je verstand niet. Verspil je woorden niet. Verspil je gedachten niet. Elk moment in God.

Onze echte vijand is geen externe kracht, maar onze eigen schreiende zwakheden, onze lafheid, ons egoïsme, onze hypocrisie, ons kortzichtige sentimentalisme.