Każdy powinien w swoim życiu, w pewnym momencie, zrobić dwie rzeczy. Jedną z nich jest rozważenie śmierci...obserwowanie czaszek i szkieletów i zastanawianie się, jak to będzie zasnąć i nigdy się nie obudzić - nigdy. To bardzo ponura rzecz do rozmyślania; jest jak nawóz. Tak jak nawóz użyźnia rośliny i tak dalej, tak rozmyślanie o śmierci i akceptacja śmierci jest bardzo generatywne w tworzeniu życia. Wyciągniesz z tego cudowne rzeczy.

Jaki jest następny krok, praktyczna aplikacja? —Odpowiem, że absolutnie kluczową rzeczą jest umocnienie swojego zrozumienia, stanie się zdolnym do czerpania radości, życia w teraźniejszości i dyscypliny, którą to wiąże. Bez tego nie masz nic do zaoferowania.

Paradoksalnie, życie z celem nie ma treści, nie ma sensu. Pędzi wciąż naprzód, tracąc wszystko. Życie bez celu nie przegapia niczego, ponieważ tylko wtedy, gdy nie ma celu i pośpiechu, ludzkie zmysły są w pełni otwarte na odbiór świata.

Nie mam innego siebie niż całość rzeczy, z których jestem świadomy.

Czujemy, że nasze działania są dobrowolne, gdy następują po decyzji, a mimowolne, gdy dzieją się bez decyzji. Ale jeśli sama decyzja byłaby dobrowolna, każda decyzja musiałaby być poprzedzona decyzją o podjęciu decyzji - nieskończona regresja, która na szczęście nie zachodzi. Co dziwne, gdybyśmy musieli podjąć decyzję o podjęciu decyzji, nie bylibyśmy wolni, by podjąć decyzję.

Życie i miłość generują wysiłek, ale wysiłek ich nie wygeneruje. Wiara w życie, w innych ludzi i w siebie samego jest postawą pozwalającą spontaniczności być spontanicznością, w jej własny sposób i w jej własnym czasie.

Tak jak najwyższe i najniższe dźwięki są równie niesłyszalne, tak może największy sens i największy nonsens są równie niezrozumiałe.

Nie ma sposobu na sprawienie, aby żywopłot rósł, jak go przycinamy. Nie ma sposobu na sprawienie, by seks był interesujący, jak go tłumimy.

Greckie słowo na grzech oznacza ‘nie trafić w cel’; celem jest wieczne życie, które jest tutaj i teraz.

Jedynym poważnym efektem ubocznym marihuany jest to, że możesz zostać aresztowany.

Miłość seksualna jest trudnym i problematycznym związkiem w kulturach, gdzie istnieje silne poczucie oddzielenia człowieka od natury, zwłaszcza gdy sfera natury jest postrzegana jako gorsza lub skażona złem.

Życie Zen zaczyna się zatem od rozczarowania dążeniem do celów, które tak naprawdę nie istnieją – dobra bez zła, spełnienia ja, które nie jest niczym więcej niż ideą, i jutra, które nigdy nie nadchodzi.

Sens życia to po prostu być żywym. Jest to tak oczywiste i proste.

Człowiek jest małym zarazkiem, który żyje na nieistotnej kulce skalnej, krążącej wokół małej gwiazdy na obrzeżach zwykłej galaktyki. ... Jestem absolutnie zdumiony, odkrywając siebie na tej kulce skalnej, obracającej się wokół kulistego ognia. To bardzo dziwna sytuacja. A im więcej patrzę na rzeczy, tym bardziej nie mogę pozbyć się wrażenia, że istnienie jest dość dziwne.

Weź głęboki oddech i powiedz nam swój najgłębszy, najciemniejszy sekret, abyśmy mogli otrzeć czoło i wiedzieli, że nie jesteśmy sami.

Dźwięk deszczu nie potrzebuje tłumaczenia. W muzyce nie czyni się końca kompozycji celem kompozycji... Podobnie w tańcu, nie celuje się w jedno szczególne miejsce w pokoju... Cały sens tańca to taniec.

Jesteś otworem, przez który wszechświat patrzy na siebie i bada siebie.

Kiedy naprawdę rozumiesz, że jesteś tym, co widzisz i wiesz, nie biegasz po wsi myśląc: "Jestem tym wszystkim!" Po prostu jest to wszystko.

Jeśli nie możesz zaufać sobie, nie możesz nawet ufać swojemu nieufności wobec siebie - więc bez tego podstawowego zaufania do całego systemu natury jesteś po prostu sparaliżowany.

Kiedy nauczysz się myśleć, nie będziesz w stanie przestać. Ogromna liczba ludzi poświęca swoje życie, aby utrzymać umysł zajęty i czuje się bardzo niekomfortowo w ciszy.

Każdy jest zasadniczo ostateczną rzeczywistością.

Podobnie jak nadmierna ilość alkoholu, samoświadomość sprawia, że widzimy siebie podwójnie, tworzymy podwójny obraz dla dwóch jaźni - mentalnej i materialnej, kontrolującej i kontrolowanej, refleksyjnej i spontanicznej. Tak więc zamiast cierpieć, cierpimy na temat cierpienia, a cierpimy na temat cierpienia związanego z cierpieniem.

Jeśli chcesz pozostać w stanie iluzji, pozostań w nim. Ale zawsze możesz się obudzić.