Święta osoba to ktoś, kto jest całością; kto, można powiedzieć, pogodził swoje przeciwieństwa.

Jest tylko to teraz. Nie pochodzi z żadnego miejsca; nie zmierza nigdzie. Nie jest trwałe, ale nie jest nietrwałe. Choć się porusza, jest zawsze nieruchome. Kiedy próbujemy je złapać, wydaje się, że ucieka, a jednak jest zawsze tu i nie ma od niego ucieczki. A kiedy odwracamy się, by znaleźć siebie, który zna ten moment, okazuje się, że zniknął jak przeszłość.

Nie musisz starać się być Bogiem, jesteś nim! Ale jeśli próbujesz być Bogiem, oznacza to, że nie wiesz, że nim jesteś.

Bo jeśli człowiek nie jest w stanie żyć w pełni w teraźniejszości, przyszłość jest oszustwem. Nie ma sensu planować przyszłości, której nigdy nie będziesz w stanie cieszyć się. Gdy Twoje plany się zrealizują, będziesz nadal żył dla jakiejś innej przyszłości. Nigdy, nigdy nie będziesz w stanie usiąść w pełnym zadowoleniu i powiedzieć: "Teraz dotarłem!" Całe Twoje wykształcenie pozbawiło cię tej zdolności, ponieważ przygotowywało cię na przyszłość, zamiast pokazywać ci, jak być żywym teraz.

Zasadniczo Satori jest nagłym doświadczeniem, często opisywanym jako "przewrócenie" umysłu, tak jak para wag przewróci się nagle, gdy odpowiednia ilość materiału zostanie wlana do jednej miski, aby przeważyć wagę w drugiej. Dlatego jest to doświadczenie, które zazwyczaj pojawia się po długim i skoncentrowanym wysiłku, aby odkryć znaczenie Zen.

Rzeczywiście trudno dostrzec cokolwiek, dla czego dostępne dla nas języki nie mają opisu.

Co chciałbyś robić, gdyby pieniądze nie były problemem? Jak naprawdę cieszyłbyś się spędzaniem swojego życia?

Zasadniczo nie ma się o co martwić, ponieważ ty sam jesteś wieczną energią wszechświata.

Istnieją dwie specyficzne sprzeciwy wobec używania narkotyków psychodelicznych. Po pierwsze, używanie tych substancji może być niebezpieczne. Jednak każda wartościowa eksploracja jest niebezpieczna — wspinaczka na góry, testowanie samolotów, podróże kosmiczne czy zbieranie okazów roślinnych w dżunglach. Ale jeśli cenisz wiedzę i prawdziwą radość z odkryć bardziej niż samą długość życia, jesteś gotów podjąć ryzyko.

Ego to nic innego jak skupienie świadomej uwagi.

Ale drogi człowieku, rzeczywistość to tylko plama tuszu Rorschacha, wiesz.

Nie ma niczego, o czym można by mówić odpowiednio, a cała sztuka poezji polega na mówieniu o tym, o czym nie da się mówić.

Jeśli żyjemy, to żyjemy; jeśli umieramy, to umieramy; jeśli cierpimy, to cierpimy; jeśli jesteśmy przerażeni, to jesteśmy przerażeni. Nie ma w tym problemu.

Najsilniej egzekwowanym ze wszystkich znanych tabu jest tabu przeciwko poznawaniu tego, kim lub czym naprawdę jesteś, za maską twojego pozornie oddzielnego, niezależnego i odizolowanego ego.

Inni ludzie uczą nas, kim jesteśmy. Ich postawy wobec nas są lustrem, w którym uczymy się widzieć siebie, ale lustro to jest zniekształcone. Może jesteśmy nieco słabo świadomi ogromnej siły naszego środowiska społecznego.

Wiele osób uważa, że Biblia jest autentycznym słowem Boga i czci ją, czyniąc z niej idola.

Aby doskonale osiągnąć jakąkolwiek sztukę, musisz poczuć to wrażenie wiecznego teraźniejszości w kościach - bo to jest sekret właściwego timingu. Nie ma pośpiechu. Nie ma marudzenia. Po prostu poczucie płynięcia z biegiem wydarzeń, tak jak tańczysz do muzyki, nie starając się jej wyprzedzić ani opóźnić. Pośpiech i opóźnianie to podobne sposoby opierania się teraźniejszości.

Choć głęboko "bez znaczenia", doświadczenie Zen ma konsekwencje w tym sensie, że może być zastosowane w dowolnym kierunku, do każdej wyobrażalnej działalności ludzkiej, i że wszędzie tam, gdzie jest stosowane, nadaje pracy niezaprzeczalną jakość.

Samozwańczy praktyczny człowiek interesu, który lekceważy filozofię jako zbiór nieistotnych pojęć, jest sam pragmatykiem lub pozytywistą, i to złym, ponieważ nie zastanawiał się nad swoją pozycją.

Paradoks to tylko prawda stojąca na głowie, by przyciągnąć uwagę.

Jako człowiek po prostu mam w naturze cieszyć się i dzielić się filozofią. Robię to w ten sam sposób, w jaki niektóre ptaki są orłami, a inne gołębiami, niektóre kwiaty to lilie, a inne róże.

Pytanie nie brzmi, co powinienem zrobić w przyszłości, aby to osiągnąć, ale raczej, co robię teraz, co uniemożliwia mi to zrealizowanie teraz?

Gdzie zaczynam i kończę się w przestrzeni? Mam relacje ze słońcem i powietrzem, które są równie istotnymi częściami mojego istnienia jak moje serce.