Wielkość powstaje z małych rzeczy, które są szanowane i pielęgnowane. Życie każdego składa się naprawdę z małych rzeczy. Wielkość jest mentalną abstrakcją i ulubioną fantazją ego. Paradoks polega na tym, że fundamentem wielkości jest szanowanie małych rzeczy w teraźniejszym momencie, a nie dążenie do idei wielkości.

Stres jest wynikiem bycia tu, ale chęcią bycia tam, lub bycia w teraźniejszości, ale chęcią bycia w przyszłości. To rozdwojenie, które rwie cię od środka.

Kiedy ktoś staje się przezroczysty, wtedy coś przez niego prześwieca, co nie ma nic wspólnego z tą osobą ani jej osobistą historią. Wymaga to stania się tak przezroczystym, że "ja" lub ego rozpuszczają się.

Moje poczucie tożsamości rozpadło się i zostało zastąpione czymś, co jest bardzo trudne do wyrażenia słowami. Świadomość, świadomość.

Władza nad innymi to słabość przebrana za siłę.

Życie to tancerz, a ty jesteś tańcem.

To cisza uratuje i przemieni świat.

Cały świat akceptuje, że bycie zestresowanym to normalny sposób życia.

Jesteś Wszechświatem, który wyraża siebie jako człowiek przez chwilę.

Planeta nie przetrwa kolejnych stu lat tego samego stanu świadomości, który wytworzył zewnętrzne efekty ostatniej historii.

Kiedy jesteś całkowicie obecny z każdym, kogo spotykasz, porzucasz koncepcyjną tożsamość, którą stworzyłeś dla tej osoby - swoją interpretację tego, kim ona jest i co zrobiła w przeszłości - i jesteś w stanie interactować bez egoicznych ruchów pragnienia i strachu. Uwaga, będąca czujną ciszą, jest kluczem.

Dopóki tworzysz swoją tożsamość na podstawie bólu, nie będziesz w stanie się od niego uwolnić.

Najlepszym wskaźnikiem twojego poziomu świadomości jest to, jak radzisz sobie z wyzwaniami życia, gdy one nadchodzą. Przez te wyzwania osoba już nieświadoma staje się jeszcze bardziej nieświadoma, a osoba świadoma staje się jeszcze bardziej świadoma. Możesz wykorzystać wyzwanie, aby cię obudzić, lub możesz pozwolić, aby wciągnęło cię ono w jeszcze głębszy sen. Sen o zwykłej nieświadomości zamienia się wtedy w koszmar.

Czy zanieczyszczasz świat, czy sprzątasz bałagan? Jesteś odpowiedzialny za swoją wewnętrzną przestrzeń; nikt inny nie jest, tak jak jesteś odpowiedzialny za planetę. Jak wewnątrz, tak na zewnątrz: jeśli ludzie oczyścić wewnętrzne zanieczyszczenie, przestaną również tworzyć zanieczyszczenia zewnętrzne.

Mózg nie tworzy świadomości, ale świadomość stworzyła mózg, najczęściej skomplikowaną fizyczną formę na Ziemi, do jej wyrażenia.

Entuzjazm to moc, która przenosi mentalny plan w fizyczny wymiar.

Ból to paliwo, które zapala płomień naszego oświecenia.

Określanie siebie przez myśli to ograniczanie siebie.

Wierzysz, że jesteś swoim umysłem. To jest iluzja.

Początek wolności to uświadomienie sobie, że nie jesteś "myślicielem".

Gdy uświadomisz sobie ego w sobie, ściśle mówiąc, nie jest to już ego, ale stary, uwarunkowany wzorzec umysłu. Ego oznacza brak świadomości. Świadomość i ego nie mogą współistnieć.

Każde uzależnienie wynika z nieświadomego odrzucenia zmierzenia się z własnym bólem i przejścia przez niego. Każde uzależnienie zaczyna się od bólu i kończy bólem. Niezależnie od substancji, do której jesteś uzależniony - alkohol, jedzenie, legalne lub nielegalne narkotyki, czy osoba - używasz czegoś lub kogoś, by zakryć swój ból.

W tobie, jak i w każdym człowieku, istnieje wymiar świadomości znacznie głębszy niż myśl. Jest to istota tego, kim jesteś. Możemy to nazwać obecnością, świadomością, nieukierunkowaną świadomością.