Teresa z Ávili
Cytaty
Hiszpańska mistyczka, teolog i reformator zakonu karmelitów, znana jest z głębokich wglądów duchowych oraz pism dotyczących modlitwy kontemplacyjnej i natury boskiej jedności. Jej prace podkreślają znaczenie wewnętrznej ciszy oraz pielęgnowania bezpośredniej, osobistej relacji z Bogiem. Jej nauki na temat doświadczeń mistycznych i wewnętrznej transformacji nadal inspirują poszukiwaczy duchowej głębi w różnych tradycjach.
Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Teresa z Ávili
Cytaty
Hiszpańska mistyczka, teolog i reformator zakonu karmelitów, znana jest z głębokich wglądów duchowych oraz pism dotyczących modlitwy kontemplacyjnej i natury boskiej jedności. Jej prace podkreślają znaczenie wewnętrznej ciszy oraz pielęgnowania bezpośredniej, osobistej relacji z Bogiem. Jej nauki na temat doświadczeń mistycznych i wewnętrznej transformacji nadal inspirują poszukiwaczy duchowej głębi w różnych tradycjach.
Wciąż weryfikujemy niektóre tłumaczenia.
Dziękujemy za wyrozumiałość.
Żyjmy w taki sposób, by nie bać się śmierci.
Zdarza się, że Pan pozwala duszy upaść, aby mogła stać się pokorniejsza.
Jeśli czasem upadniesz, nie powinieneś się zniechęcać.
Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nie przeraża, choć wszystko przemija, Bóg nie zmienia się. Cierpliwość zdobywa wszystko. Ale ten, kto posiada Boga, nie potrzebuje niczego, bo tylko Bóg wystarcza.
Niech nic cię nie niepokoi, niech nic cię nie przeraża. Wszystko przemija. Cierpliwość osiąga wszystko. Kto ma Boga, ma wszystko - Bóg sam wystarczy.
Nigdy nie twierdź niczego, chyba że jesteś pewien, że to prawda.
Miłość zamienia pracę w odpoczynek.
Staraj się zamknąć oczy ciała i otworzyć oczy duszy, i spójrz w swoje własne serce.
To miłość nadaje wartość wszystkim rzeczom.
Życie modlitwy to po prostu miłość do Boga i zwyczaj bycia z Nim zawsze.
To prawda, że nie możemy być wolni od grzechu, ale przynajmniej niech nasze grzechy nie będą zawsze te same.
Nie ma żadnej udręki, próby ani pracy, której trudno by było wytrzymać, kiedy rozważamy męki i cierpienia, które nasz Pan Jezus Chrystus znosił za nas.
Więcej łez wylewa się nad modlitwami wysłuchanymi niż nad tymi, które nie zostały wysłuchane.
Nasze ciało ma jedną wadę: im bardziej je rozpieszczamy, tym więcej rzeczy odkrywa, które są dla niego niezbędne. To niezwykłe, jak bardzo lubi być rozpieszczane.
Rozmawiać z Tobą, O Królu chwały, nie potrzeba żadnej trzeciej osoby, Ty jesteś zawsze gotów w Sakramencie Ołtarza, by udzielić audiencji wszystkim. Ci, którzy pragną Ciebie, zawsze znajdą Cię tam i rozmawiają z Tobą twarzą w twarz.
Pamiętajmy, że w nas jest pałac ogromnej wspaniałości.
Rozważmy, co wytrzymała chwalebna Dziewica, i co święci apostołowie cierpieli, a znajdziemy, że ci, którzy byli najbliżej Jezusa Chrystusa, byli najbardziej umęczeni.
Jeśli nauczymy się kochać ziemię, znajdziemy labirynty, ogrody, fontanny i cenne klejnoty! Cały nowy świat otworzy się przed nami. Odkryjemy, co to znaczy być naprawdę żywym.
Zaufaj Bogu, że jesteś dokładnie tam, gdzie masz być.
Zawsze odkrywamy, że ci, którzy szli najbliżej Chrystusa, to ci, którzy musieli znosić największe próby.
Jeśli Bóg chciałby wynieść nas do pozycji osoby bliskiej, która dzieli się swoimi tajemnicami, powinniśmy to przyjąć z radością.
Jaką wielką łaskę Bóg okazuje tym, których stawia w towarzystwie dobrych ludzi!
Spójrzmy na własne wady, a nie cudze. Nie powinniśmy nalegać, by wszyscy szli w naszych śladach, ani brać na siebie odpowiedzialności za nauczanie duchowości, gdy być może nawet nie wiemy, czym ona jest.
