Bądź lekki. Uśmiechaj się. Upuszczaj. Naucz się tendencji do upuszczania i uśmiechania się oraz poruszania się przez życie.

Niewielu przekracza rzekę. Większość jest uwięziona po tej stronie. Na brzegu rzeki biegają w górę i w dół. Ale mądry człowiek, podążając drogą, przekracza ją, poza zasięg śmierci. On opuszcza ciemną drogę na drogę światła.

Twoje serce jest światłem tego świata. Nie zakrywaj go swoim umysłem.

Wewnętrzne światło pochodzi właściwie z duszy; ono już jest w nas. W momencie, gdy uzyskamy wolny dostęp do naszej duszy, zobaczymy, że to światło wychodzi na pierwszy plan, aby przeniknąć całe nasze zewnętrzne istnienie.

Całkowite poddanie się jest najwyższą i najłatwiejszą metodą oświecenia. Ten, kto się poddał, jest zawsze chroniony przez boską moc. Ten, kto nic nie posiada i nie ma nikogo, kto by go chronił, należy do Boga i jest nieustannie pod ochroną Boską.

Jedna idea zapala tysiące świec.

Istnieje limit dla wszystkiego. Nie możesz po prostu załadować tony i tony piór pawia do wózka, biorąc pod uwagę jego lekkość. Jeśli to zrobisz, uszkodzisz oś wózka.

Chociaż nie mamy żadnych pisemnych komunikatów ze świata pustki, mamy pewne wskazówki lub sugestie dotyczące tego, co dzieje się w tym świecie, i to jest, można powiedzieć, oświecenie. Kiedy widzisz kwitnące śliwy lub słyszysz dźwięk małego kamienia uderzającego w bambus, to jest list ze świata pustki.

Myślę, że powaga to maska dla poczucia własnej ważności, a poczucie własnej ważności to maska dla współczucia do samego siebie. Więc jeśli naprawdę chcesz podążać duchową drogą życia na świecie, musisz być beztroski, pełen humoru, tolerować niejednoznaczność i zaakceptować niepewność, a także przebaczać sobie i wszystkim innym.

Wypełnianie świadomości idealnymi pojęciami jest cechą zachodniej teozofii, ale nie konfrontacja z Cieniem i światem ciemności. Nie osiąga się oświecenia, wyobrażając sobie postacie światła, lecz czyniąc ciemność świadomą. Ta druga procedura jest jednak nieprzyjemna, a zatem niepopularna.

W świetle świadomości dzieje się wiele rzeczy i nie trzeba nadawać szczególnego znaczenia żadnej z nich. Widok kwiatu jest równie cudowny, jak wizja Boga. Pozwól im być. Po co je zapamiętywać, a potem robić z pamięci problem? Bądź obojętny wobec nich; nie dziel ich na wysokie i niskie, wewnętrzne i zewnętrzne, trwałe i przemijające. Idź dalej, wróć do źródła, wróć do siebie, które jest takie samo, cokolwiek się stanie.

Jest to szczególny rodzaj oświecenia, kiedy czujemy, że to, co zwykłe, to, co zazwyczaj jest, jest dziwne, niepokojące i wysoce nieprawdopodobne. G.K. Chesterton powiedział kiedyś, że jedno to być zdumionym przez gorgonę lub gryfa, istoty, które nie istnieją; ale zupełnie co innego i o wiele wyższym jest zdumienie nosorożcem lub żyrafą, istotami, które istnieją, a wyglądają, jakby nie istniały. To uczucie uniwersalnej dziwności zawiera podstawowe i intensywne zdumienie nad sensem rzeczy.

Zabawa różnymi podejściami może wynikać z oporu przed zajrzeniem w głąb siebie, z lęku przed koniecznością porzucenia iluzji bycia kimś lub czymś szczególnym. Spośród wszystkich uczuć miłość do siebie jest na pierwszym miejscu. Światło i miłość są bezosobowe. Kiedy nie myślisz o sobie jako o tym czy tamtym, wszelki konflikt ustaje. Każda próba zrobienia czegoś w sprawie swoich problemów z pewnością się nie uda, ponieważ to, co jest wynikiem pragnienia, może zostać rozwiązane tylko w wolności od pragnienia. Nie możesz pozbyć się problemów bez porzucenia iluzji.

KREATYWNOŚĆ to wtedy, gdy ciebie nie ma, ponieważ kreatywność to zapach twórcy. To obecność Boga w tobie. Kreatywność należy do twórcy, nie do ciebie. Żaden człowiek nigdy nie może być twórczy. Tak, człowiek może komponować, konstruować, ale nigdy nie będzie twórcą. Kiedy człowiek znika, kiedy człowiek staje się zupełnie nieobecny, nowy rodzaj obecności wchodzi w jego istnienie - obecność Boga. Wtedy pojawia się kreatywność. Kiedy Bóg jest w tobie, Jego światło zaczyna opadać wokół ciebie, to jest kreatywność. Klimat, który pojawia się wokół ciebie z powodu obecności Boga w tobie, to kreatywność.

Na ścieżce jogi zachodzą różne doświadczenia, które pomagają zwiększyć wiarę, odwagę, wiedzę, entuzjazm, oddanie swojemu Guru, oddanie jodze, a w końcu oddanie Bogu. Na początku sadhaka zdobywa zrozumienie niższych czakr; później zrozumienie środkowych; a ostatecznie rozwija się zrozumienie wyższych czakr. Oprócz tego zrozumienie różnych asan (pozycji), mudr (gestów), pranayama (kontroli oddechu), pratyahary (wycofania z obiektów zmysłowych) i jyoti darshana (widzenie boskiego światła) jest dostępne poprzez doświadczenie. Tak więc sama praktyka jogi odsłania wiedzę o bardziej zaawansowanych stanach jogi.

On wybrał was w sposób tajemniczy, ale rzeczywisty, abyście stali się zbawicielami z Nim i jak On. Tak, Chrystus was wzywa, ale wzywa was w prawdzie. Jego wezwanie jest wymagające, ponieważ zaprasza was, abyście pozwolili się 'pochwycić' przez Niego całkowicie, aby całe wasze życie zostało zobaczone w innym świetle.

Istnieje intensywna radość z porzucania błędnych stanów umysłu i pielęgnowania pomocnych w medytacji.

Jesteśmy szkoleni przez nasze inkarnacje - uczymy się szukać miłości, uczymy się szukać światła, uczymy się dostrzegać łaskę w cierpieniu.

Wiara skłania do modlitwy. Modlitwa oczyszcza serce. W oczyszczonym sercu odbija się światło Pana. Gdy Światło świeci, śmiertelny staje się nieśmiertelny.

Ścisłe mówiąc, nie ma czegoś takiego jak oświecona osoba. Istnieje tylko oświecona działalność.

Należy skoncentrować się na widzu, a nie na tym, co widziane, nie na przedmiotach, ale na Świetle, które je ujawnia.

Nieświadomość nie jest tylko zła z natury, jest także źródłem najwyższego dobra: nie tylko ciemności, ale i światła, nie tylko bestialstwa, półludzkiego i demonicznego, ale także nadludzkiego, duchowego i, w klasycznym sensie tego słowa, "boskiego".

Po oświeceniu pranie.