Nie musisz szukać wolności w jakimś odległym kraju, bo ona istnieje w twoim ciele, sercu, umyśle i duszy.

Strach pojawia się, ponieważ nie żyjesz w zgodzie z życiem, lecz w swoim umyśle.

Ostatni most do przejścia to porzucenie stworzonego przez umysł 'duchowego' ja. Spal ten most za sobą. Pozostań pusty od wyobrażenia o sobie i przestań patrzeć wstecz. Pozostań w neutralności bycia. To wszystko!

Post oczyszcza duszę, podnosi umysł, podporządkowuje ciało duchowi, czyni serce skruszone i pokorne, rozprasza chmury pożądliwości, gasi ogień pożądania i rozświetla prawdziwe światło czystości.

Modlitwy są zawsze wysłuchiwane, dlatego módl się całym swoim umysłem i sercem.

Najgorsza tragedia polega na tym, że niekontrolowany umysł kradnie naszą świadomość od Krishny i to jest początek, istota wszelkiego cierpienia.

Umysł jest tam, przed tobą. Nie loguj się.

Aby uczynić postęp duchowy, musimy być bardzo uważni w naszych kontaktach z umysłem.

Kiedy oddech uspokaja nasz umysł, nasza energia jest wolna, by odłączyć się od zmysłów i skierować do wewnątrz.

Osoba intelektualna i pełna wiedzy to ta, która pokonała swój własny umysł.

Poza umysłem nie ma kwestii woli. Wola jest w umyśle, a będąc w umyśle, jest łańcuchem przyczyny i skutku.

Podczas gdy umysł widzi tylko granice, Miłość zna sekretną drogę tam.

Mowa jest reprezentacją umysłu, a pisanie jest reprezentacją mowy.

Dopóki nasz umysł nie zostanie wycofany z różnych rozproszeń i wzburzeń spraw światowych, nie możemy wejść w ducha wyższego studium religijnego.

Nie myślenie o niczym to zen. Gdy to zrozumiesz, chodzenie, stanie, siedzenie lub leżenie, wszystko, co robisz, to zen. Wiedza, że umysł jest pusty, to widzenie buddy.... Używanie umysłu do rzeczywistości to złudzenie. Nie używanie umysłu do szukania rzeczywistości to świadomość. Wyzwolenie się od słów to wyzwolenie.

Człowiek pragnie dwóch sprzecznych rzeczy razem: pragnie pokoju i jest ambitny. To niemożliwe. Jeśli jesteś ambitny, twój umysł będzie nieustannie niespokojny. Jeśli chcesz pokoju, to pierwszym warunkiem jest porzucenie wszelkich ambicji. Dopóki nie porzucisz ambicji, nie będziesz w stanie być spokojny, w pokoju, nie będziesz w stanie się zrelaksować.

Duchowość to nauka, która uczy nas, jak osiągnąć spokój umysłu i najwyższe zadowolenie. Teraz pragnienie wielu rzeczy nie przynosi nam satysfakcji. Duchowość mówi, że satysfakcję można znaleźć tylko wtedy, gdy prowadzimy dobre i boskie życie — życie prostoty, czystości i pokory.

Ludzie, wierzący w mity, zawsze będą się bać czegoś strasznego, wiecznej kary jako pewnej lub prawdopodobnej . . . Ludzie opierają wszystkie te lęki nie na dojrzałych opiniach, ale na irracjonalnych fantazjach, że bardziej niepokoi ich strach przed nieznanym niż konfrontacja z faktami. Spokój umysłu leży w uwolnieniu się od tych wszystkich lęków.

Żyj z tym. Żyjesz z przyjemnością, prawda? Dlaczego nie żyjesz z cierpieniem w pełni? Czy możesz żyć z nim w sensie, by nie uciekać od niego? Co się dzieje? Obserwuj. Umysł jest bardzo jasny, ostry. Staje wobec faktu. To samo cierpienie, przekształcone w pasję, jest ogromne. Z tego powstaje umysł, który nigdy nie może zostać zraniony. Koniec. To jest sekret.

Po prostu miej na uwadze uczucie "jestem", połącz się z nim, aż twój umysł i uczucie staną się jednym. Powtarzając próby, natrafisz na właściwą równowagę uwagi i uczucia, a twój umysł zostanie mocno osadzony w myśli-uczuciu "jestem". Cokolwiek myślisz, mówisz lub robisz, to poczucie niezachwianego i pełnego czułości bycia pozostaje jako zawsze obecne tło umysłu.

Nasze umysły muszą medytować nad jakimś obiektem. Zgodnie z tym, o czym myśli, człowiek może stworzyć atmosferę promienności, radości, lekkości; a to przynosi radość. Lub może nieść ze sobą smutek. To kwestia nawyku myślenia. Musimy budować nasze własne życie poprzez nasze myśli. Istnieje wiele sposobów, aby to zrobić. Sztuka, muzyka, nawet praca ręczna, wszystko to może przynieść dojrzewanie duszy.

Praktyki duchowe podjęte w młodym wieku mają głęboki i długotrwały wpływ. Ludzie mają ogromny potencjał, pod warunkiem, że nauczą się trenować siebie na wszystkich poziomach—fizycznym, umysłowym i duchowym. Nauczmy nasze dzieci, jak być świadomymi siebie na wszystkich poziomach. Z spokojnym i skoncentrowanym umysłem dzieci mogą doświadczyć prawdziwego pokoju i szczęścia.

Każdy kontakt to okazja do unikalnego satsangu z twoim Ja, nie w sztuczny lub wymuszony sposób, ale poprzez utrzymywanie umysłu w sercu, poprzez zaufanie do wewnętrznego guru i uznanie każdej chwili za doskonałą samą w sobie, po prostu będąc sobą. To prawdziwa i naturalna odpowiedzialność, a raczej 'zdolność odpowiedzi', zdolność do odpowiadania bez wysiłku na potrzeby chwili.