Poznałem dobro i zło, grzech i cnotę, prawdę i fałsz; osądzałem i byłem osądzany; przeszedłem przez narodziny i śmierć, radość i smutek, niebo i piekło; A na końcu zdałem sobie sprawę, że JESTEM we wszystkim, a wszystko jest we mnie.

Śpiewaj, ponieważ to jest jedzenie, którego potrzebuje nasz głodny świat. Śmiej się, bo to najczystszy dźwięk.

Ludzkość porusza się w kręgu. Postęp w rzeczach mechanicznych ostatnich stu lat nastąpił kosztem utraty wielu innych rzeczy, które być może były znacznie ważniejsze.

Na zewnątrz jesteśmy jednym bytem, ale wewnętrznie jesteśmy światem.

Wielkość ducha towarzyszy prostocie i szczerości.

Kiedy uda się przezwyciężyć romantyczne i emocjonalne nastawienie, odkrywa się prawdę nawet w zlewie kuchennym.

Uczniowie powinni być ostrożni w swoim codziennym życiu. Jeśli wykonują złe lub niewłaściwe czyny, ich skutek może dotknąć guru. Dlatego guru-preceptor podejmuje odpowiednie środki ostrożności przy wyborze uczniów. Pisma mówią, że duchowa mądrość powinna być przekazywana tylko wykwalifikowanym poszukiwaczom lub uczniom. Guru nie udzielają Samo-wiedzy i duchowej mądrości każdemu; starannie wybierają uczniów.

Im bardziej rozwija się szczerość, tym większą część prawdy będziesz posiadać. I choćby ktoś miał wiele szczerości, zawsze pozostaje luka do wypełnienia, bo żyjemy wśród fałszywości i zawsze jesteśmy podatni na to, by dać się ponieść temu światu kłamstw. Dlatego nigdy nie powinniśmy uważać, że jesteśmy wystarczająco szczerzy, i zawsze musimy być czujni na wpływy, które mogą nas odciągnąć od tej szczerości, która jest mostem między nami a naszym ideałem. Żadne studia, żadna medytacja nie są bardziej pomocne niż sama szczerość.

Życie polega na wzrastaniu w wiedzy, miłości i doskonałości. Bądź doskonały dzięki szczerym staraniom. Nie spoczywaj, dopóki nie osiągniesz tego stanu doskonałości.

Uśmiechanie się, aby odpędzić kłopoty, wymaga czystego sumienia, które nie skrywa żadnej nieszczerości.

Ponieważ nie ma prawdziwej "drogi" do sartori, droga, którą podążasz, ma bardzo małe znaczenie.

Wezwanie do szczerego daru z siebie jest pełnym sposobem realizowania naszej osobistej wolności.

Uczę was zarówno wysiłku, jak i bezwysiłkowości, ponieważ jeśli nie osiągniecie wysiłku bez wysiłku, jeśli nie osiągniecie aktywnej bierności, jeśli nie osiągniecie śpiewającej ciszy - one wyglądają paradoksalnie - jeśli nie osiągniecie nieruchomego tańca, nie osiągnęliście nic.

Po poznaniu tego (Brahmana) człowiek nie jest skażony grzesznymi czynami.

Duchowość musi być ponad polityką. Lub innym rodzajem działalności.

Musimy uważać, aby firma, którą budujemy, nie stała się tylko bieganiną.

Błogosławiony jest sługa, który nie ceni się wyżej, gdy jest chwalony i wywyższany przez ludzi, niż kiedy uważają go za bezwartościowego, głupiego i godnego pogardy; ponieważ tym, czym człowiek jest przed Bogiem, tym jest i nic więcej.

Człowiek jest związany karmą (działaniem) i wyzwolony przez Wiedzę; dlatego dalekowzroczni sannyasini nie angażują się w karmę.

Nawet Awatarowie, święci i mędrcy muszą przejść przez próbę cierpienia, ponieważ biorą na siebie ciężar grzechów zaniechania i popełnienia zwykłych ludzi, poświęcając się w ten sposób dla dobra ludzkości.

Dzięki szczerości człowiek zdobywa fizyczną, umysłową i językową prostotę oraz harmonijną tendencję; to jest zgodność mowy i działania.

Nie nauczysz się żadnej tajemnicy, dopóki nie poznasz przyjaźni, ponieważ do niezdrowych nie wchodzi niebieska wiedza.

Podróż tysiąca mil zaczyna się od jednego kroku.

Ignorancja sama w sobie jest niewątpliwie grzechem dla tych, którzy nie chcą zrozumieć; dla tych, którzy jednak nie mogą zrozumieć, jest karą za grzech.