Uit vreugde worden mensen geboren; voor vreugde leven zij; in vreugde smelten zij bij de dood. De dood is extase, want het verwijdert de last van het lichaam en bevrijdt de ziel van alle pijn die voortkomt uit de identificatie met het lichaam. Het is de beëindiging van pijn en verdriet.

Het onder ogen zien van de dood zelf zou je niet moeten afschrikken. Angst voor de dood is belachelijk, want zolang je niet dood bent, ben je levend, en wanneer je dood bent, is er niets meer om je zorgen over te maken!

Wat Jezus bedoelde was dat degene die gehecht is aan het wereldse leven en dit aardse lichaam ze zal verliezen in de dood. Maar degene die loslaat van gehechtheden aan dit wereldse leven en dit aardse lichaam en zich identificeert met de permanentie of het Godsbewustzijn dat Jezus vertegenwoordigde, zal nooit sterven.

Hoe kan het dat we niet sterven van liefde als we zien dat God zelf niet meer kon doen dan Zijn goddelijk bloed voor ons druppel voor druppel vergieten? Toen Hij als mens zich voorbereidde op de dood, maakte Hij zichzelf tot ons voedsel om ons leven te geven. God wordt voedsel, brood voor Zijn schepselen. Is dit niet genoeg om van liefde te sterven?

In het sjamanisme en bepaalde yogavormen, in taoïstische yoga, wordt heel duidelijk beweerd dat het doel is om jezelf vertrouwd te maken met dit na-death lichaam, in het leven, en dat de daad van sterven geen verwarring in de psyche zal creëren. Je zult herkennen wat er gebeurt. Je zult weten wat je moet doen. En je zult een schone breuk maken.

Wanneer de dood komt, is het net als de winter. We zeggen niet: "Er zou geen winter moeten zijn." Dat het winterseizoen, wanneer de bladeren vallen en de sneeuw komt, een soort nederlaag is, iets waartegen we ons zouden moeten verzetten. Nee. Winter is een deel van de natuurlijke gang van zaken. Geen winter, geen zomer. Geen kou, geen warmte.

In het aangezicht van de dood, vooral gewelddadige dood, maken dingen geen zin meer. Dood is de ontbinding van fysieke of psychologische vorm. En wanneer een vorm zich oplost, schijnt altijd iets door dat door de vorm werd verborgen. Dit is het vormloze Ene Leven, het vormloze Ene Bewustzijn.

Denk aan de dood. Je weet niet hoeveel tijd je nog hebt. En onthoud dat als je niet anders wordt, alles zich weer zal herhalen, alle dwaze fouten, alle domme vergissingen, alle tijd- en kansenverspilling - alles zal zich herhalen, met uitzondering van de kans die je deze keer had, omdat kansen nooit in dezelfde vorm komen. Je zult je kans de volgende keer moeten zoeken. En om dat te doen, zul je veel dingen moeten herinneren, en hoe zul je je dan herinneren als je nu helemaal niets herinnert?

De ziel maakt geen deel uit van de incarnatie. Het komt in de incarnatie. En de ziel is niet bang voor de dood, omdat ze het al zo vaak heeft gedaan.

Zelfs een kleine beoefening van dit dharma (religieus ritueel of rechtschapen daad) zal je redden van grote angst (mahato bhayat) - het kolossale lijden dat inherent is aan de herhaalde cycli van geboorte en dood.

Nadat Atman gerealiseerd is... wordt men bevrijd van de kaken van de dood.

Het worden van stilte kan nooit het zijn van stilte zijn; alleen met de dood van het worden is er zijn.

De dood vrezen is niets anders dan zichzelf wijs achten terwijl men dat niet is. Het is denken dat men weet wat men niet weet. Niemand weet of de dood niet misschien wel de grootste zegen voor de mensheid is. En toch vrezen mensen het alsof ze zeker wisten dat het het grootste kwaad is.

Reken met jezelf af elke dag voordat je wordt geroepen om verantwoording af te leggen; want de dood, onverwacht, zal over je komen en je zult worden geroepen om verantwoording af te leggen voor je daden.

De dood heeft geen betekenis voor de levenden omdat ze leven, en heeft geen betekenis voor de doden... omdat ze dood zijn.

Geboorten en sterfgevallen zijn voor de mens alleen onvermijdelijk in de staat van onwetendheid waarin hij denkt dat hij het lichaam is en niet zonder het kan bestaan. Alleen de mens die niet zal streven naar het ontwaken van wijsheid, moet de nachtmerries en illusoire dromen van geboorten en sterfgevallen en de fantasierijke ellende en beperkingen die ermee gepaard gaan, lijden.

Wees tot de laatste dag van je leven positief; probeer vrolijk te zijn. Zelfs aan het einde, denk niet: "Ik ben klaar." In plaats van jezelf te beklagen, moet je denken: "O jullie die op deze verlaten oever achterblijven om te rouwen en te wenen, ik ben degene die jullie betreurt." De dood zal je geen problemen bezorgen als je een zuiver geweten hebt; en als je met deze gedachte vertrekt: "Heer, ik ben in Uw handen."

Wat is bereikt kan opnieuw verloren gaan. Alleen wanneer je de ware vrede realiseert, de vrede die je nooit verloren hebt, zal die vrede bij je blijven, want hij is nooit weg geweest. In plaats van te zoeken naar wat je niet hebt, ontdek wat het is dat je nooit verloren hebt. Datgene wat er is voor het begin en na het einde van alles, daar is geen geboorte noch dood. Die onbeweeglijke staat, die niet beïnvloed wordt door de geboorte en dood van een lichaam of geest, die staat moet je waarnemen.

De dood is geen volledige vernietiging. Het is een pauze. Het is alsof je op de pauzeknop drukt op een bandrecorder.

Je bent niet zomaar een betekenisloos fragment in een vreemd universum, kortstondig opgehangen tussen leven en dood, met enkele kortstondige genoegens gevolgd door pijn en ultieme vernietiging.

Hechting en afkeer zijn de wortel van karma, en karma komt voort uit verliefdheid. Karma is de wortel van geboorte en dood, en dit wordt beschouwd als de bron van ellende. Niemand kan ontsnappen aan de gevolgen van hun eigen verleden karma.

De guru is de gids van de discipel door het leven, door het mysterieuze terrein van het spirituele hart, en in en voorbij het rijk van de dood.

Aan het hoofd van al deze wetten, in en door elk deeltje van materie en kracht, staat Eén, door wiens bevel de wind waait, het vuur brandt, de wolken regen brengen en de dood over de aarde sluipt. En wat is Zijn aard? Hij is overal de pure en vormloze Ene, de Almachtige en de Al-Machtige. Jij bent onze Vader. Jij bent onze geliefde Vriend.