Zolang je onderworpen bent aan geboorte en dood, zul je nooit verlichting bereiken.

Degene die mediteert over de Opperste Realiteit en rechtschapenheid beoefent, zal God verkrijgen en ontsnappen aan geboorte en dood.

Laat het leven mooi zijn als zomerse bloemen en de dood als herfstbladeren.

Het is beter en bevredigender om duizend schuldige personen vrij te spreken dan om één onschuldig persoon ter dood te veroordelen.

Er is niets te vrezen van de goden, er is niets te voelen in de dood, het goede kan worden bereikt, het slechte kan worden verdragen.

Zo is de dood, het meest angstaanjagende van alle kwellingen, niets voor ons, aangezien, zolang we bestaan, de dood niet bij ons is; maar wanneer de dood komt, bestaan we niet meer. Het betreft dan noch de levenden noch de doden, aangezien voor de eersten deze er niet is, en de laatsten al niet meer bestaan.

Op het uur van de dood, wanneer we allemaal van aangezicht tot aangezicht met God komen, zullen we worden beoordeeld op liefde: hoeveel we hebben liefgehad, niet hoeveel we hebben gedaan, maar hoeveel liefde we in onze daden hebben gestoken.

Wanneer je niet beseft dat je één bent met de rivier, of één met het universum, heb je angst. Of het nu in druppels is verdeeld of niet, water is water. Ons leven en dood zijn hetzelfde. Wanneer we dit feit realiseren, hebben we geen angst meer voor de dood.

Wat het woord God werkelijk betekent, is het mysterie. Het is het mysterie waarmee we als mensen worden geconfronteerd: het mysterie van het bestaan, van lijden en van de dood.

De mens die zichzelf grondig wil begrijpen, moet met zijn onrust, onzekerheid en zelfs zijn zwakte en zondigheid, met zijn leven en dood, Christus naderen.

Niemand kan ontsnappen aan de dood en ongelukkig zijn. Als mensen alleen geluk in het leven verwachten, zullen ze teleurgesteld zijn.

Zolang je lichaam gezond is en onder controle staat en de dood ver weg is, probeer je ziel te redden; wanneer de dood nabij is, wat kun je doen?

Degenen die grote woede toegeven zijn als de doden: Degenen die vrij zijn van woede zijn vrij van de dood.

De dood is niets voor ons: want nadat onze lichamen door de dood zijn opgelost, zijn ze zonder gevoel, en datgene wat geen gevoel heeft, is niets voor ons. Daarom maakt het juiste begrip van de dood de sterfelijkheid aangenaam, niet omdat het een oneindige tijd toevoegt, maar omdat het het verlangen naar onsterfelijkheid weghaalt.

Degenen die naar het oppervlak van de zee kijken, moeten de geboorte en de dood van de golven zien, maar degenen die de diepten van de oceaan zoeken, zien een ondeelbare massa water. Evenzo worden degenen die "leven" en "dood" erkennen, heen en weer geslingerd door verdriet, terwijl degenen die in de onbeperkte superbewustzijn leven, de Eén Onuitsprekelijke Gelukzaligheid zien en voelen.

De dood voedt het leven zodat het leven de dood kan voeden.

Dood is slechts een ervaring waardoor je een grote les moet leren: je kunt niet sterven.

Jivatman, de bewoner van dit lichaam, gaat door de kindertijd, jeugd en ouderdom en gaat vervolgens met dezelfde gemak in een ander lichaam door de deur van de dood, daarom worden de wijzen niet misleid door het fenomeen van de dood.

Geboorte, dood en lijden brengen ons tot de rand van wat onze geesten kunnen begrijpen.

Wanneer stervelingen leven, maken ze zich zorgen over de dood. Wanneer ze vol zijn, maken ze zich zorgen over honger. Hun is de Grote Onzekerheid. Maar wijzen overwegen het verleden niet. En ze maken zich geen zorgen over de toekomst. Ook hechten ze zich niet aan het heden. En van moment tot moment volgen ze het Pad.

Onthoud dat je slechts één ziel hebt; dat je slechts één dood hebt om te sterven; dat je slechts één leven hebt... Als je dit doet, zullen er veel dingen zijn waar je je niet om bekommert.

Een spijt, lieve wereld, die ik vastbesloten ben niet te hebben wanneer ik op mijn sterfbed lig, is dat ik je niet genoeg heb gekust.

Ik stel niet voor dat je je angst voor de dood moet overwinnen. Maar we moeten bereid zijn te erkennen dat op elk moment de dood kan komen.