De oude yogi’s ontdekten dat het geheim van kosmisch bewustzijn nauw verbonden is met beheersing van de ademhaling. Dit is India’s unieke en onsterfelijke bijdrage aan de wereldschatkamer van kennis. De levenskracht, die normaal wordt gebruikt om het hart te laten pompen, moet worden vrijgemaakt voor hogere activiteiten door een methode die de onophoudelijke ademhalingsbehoeften kalmeert en tot rust brengt.

Vanuit boeddhistisch oogpunt is de werkelijke ervaring van de dood zeer belangrijk. Hoewel het hoe of waar we zullen worden herboren meestal afhankelijk is van karmische krachten, kan onze gemoedstoestand op het moment van de dood de kwaliteit van onze volgende wedergeboorte beïnvloeden. Dus op het moment van de dood, ondanks de grote verscheidenheid aan karmas die we hebben verzameld, kunnen we, als we een speciale inspanning doen om een deugdzaam gemoed te creëren, een deugdzaam karma versterken en activeren, en zo een gelukkige wedergeboorte bewerkstelligen.

De wereld is vergankelijk. Men moet voortdurend aan de dood denken.

Zwakte is constante spanning en ellende: zwakte is de dood.

De geschiedenis van de mensheid, de geschiedenis van de verlossing, gaat via de familie... De familie staat in het centrum van de grote strijd tussen goed en kwaad, tussen leven en dood, tussen liefde en alles wat tegen liefde is.

Alle objectieve vreugde zal uiteindelijk pijn brengen, door de feiten van verandering of de dood.

Leven en dood zijn hetzelfde. Wanneer we dit feit realiseren, hebben we geen angst meer voor de dood en geen werkelijke moeilijkheden in ons leven.

Naarmate men ouder wordt, moet men proberen zich niet onnodig dood te werken. Althans, zo is het bij mij... Ik kan nauwelijks bijbenen en moet oppassen dat de creatieve krachten me niet in een klap door het universum jagen.

We komen allemaal uiteindelijk de dood tegen. Maar onderweg, wees voorzichtig om nooit een mensenhart te verwonden!

De vijand wordt overwonnen door de gezegende Passie en Dood van onze Heer Jezus Christus.

Waarom zou ik de dood moeten vrezen? Als ik ben, is de dood er niet. Als de dood er is, ben ik er niet. Waarom zou ik dat vrezen, wat alleen kan bestaan wanneer ik er niet ben?

Het weet dat de uitroeiing van de identificatie met het lichaam liefdadigheid, spirituele austeriteit en rituele opoffering is; het is deugd, goddelijke vereniging en toewijding; het is de hemel, rijkdom, vrede en waarheid; het is genade; het is de staat van goddelijke stilte; het is de onsterfelijke dood; het is jnana, renunciatie, uiteindelijke bevrijding en gelukzaligheid.

De dood is geen uitwissing van bestaan, geen definitieve ontsnapping aan het leven; de dood is ook geen deur naar onsterfelijkheid. Degene die voor zijn Zelf is gevlucht in aardse genoegens, zal het niet terugvinden te midden van de vergankelijke charmes van een astrale wereld. Daar verzamelt hij alleen fijnere waarnemingen en gevoeligere reacties op het mooie en het goede, die één zijn. Het is op het aambeeld van deze grove aarde dat de strijdende mens het onverwoestbare goud van spirituele identiteit moet smeden.

Zelfs de dood hoeft niet te worden gevreesd door iemand die wijs heeft geleefd.

De Kerk staat de cultuur van de dood tegen met de cultuur van de liefde.

Het is een levende dood als iemand geobsedeerd is door trots, ego en woede.

Angst voor de dood komt alleen door de breekbaarheid van het ego.

Zodra je stopt met vastklampen en de dingen laat zijn, ben je vrij, zelfs van geboorte en dood. Je zult alles transformeren.

Elke adem die je neemt is een stap naar de dood.

Dit ene leven heeft geen vorm en is van nature leeg. Als je je aan een vorm hecht, moet je het afwijzen. Als je een ego, een ziel, een geboorte of een dood ziet, verwerp ze dan allemaal.

Sterk en gezond, wie denkt aan ziekte totdat het toeslaat als een bliksem? Bezorgd over de wereld, wie denkt aan de dood, totdat het aankomt als een donder?

De dood is de belasting die de ziel moet betalen voor het hebben van een naam en een vorm.

Tegen andere dingen is het mogelijk om veiligheid te verkrijgen, maar wat betreft de dood, leven wij mensen allemaal in een stad zonder muren.