Mensen pakken snel een chapatti, maar aarzelen om de naam van God aan te nemen.

Als ontwikkeling de nieuwe naam voor vrede is, zijn oorlog en oorlogvoorbereidingen de grootste vijand van de gezonde ontwikkeling van de volkeren. Als we het gemeenschappelijke welzijn van de gehele mensheid als onze norm nemen, in plaats van individuele hebzucht, zou vrede mogelijk zijn.

Mensen die de staat van leegte kennen, zullen altijd in staat zijn hun problemen op te lossen door constantie.

Mensen zullen alles doen, hoe absurd ook, om te vermijden hun eigen ziel onder ogen te zien.

Ik leer geen vegetarisme; het is een bijproduct van meditatie. Waar meditatie plaatsvond, zijn mensen altijd vegetarisch geworden, al duizenden jaren.

Als je naar sommige vrome mensen luistert, zou je denken dat God nooit lacht.

Wat we moeten beseffen is dat er, zeg maar, een beweging, een opwinding onder mensen kan zijn, die organisch ontworpen kan worden in plaats van politiek ontworpen.

Een zekere vorm van lijden leidt vaak tot bereidheid. Je zou kunnen zeggen dat het de schaal van de egoïstische geest breekt, waarmee veel mensen zich identificeren als "ik". Het leven breekt die schaal open en zodra die scheur daar is, worden we gemakkelijker bereikt door spirituele leringen.

Strict genomen zijn er geen verlichte mensen, er is alleen verlichte activiteit.

Miljoenen mensen hebben besloten niet gevoelig te zijn. Ze hebben een dikke huid om zichzelf heen gekweekt om niet door iemand gekwetst te worden. Maar dit heeft een grote prijs. Niemand kan hen kwetsen, maar niemand kan hen ook gelukkig maken.

Waar er oprechtheid en talent is, herkennen mensen het. Het kan wat tijd kosten, maar we moeten geduld hebben en vasthouden aan onze passie.

Begin een enorm, dwaas project, zoals Noach... het maakt absoluut niet uit wat mensen van je denken.

Wat een grote gunst doet God aan degenen die Hij in het gezelschap van goede mensen plaatst!

Laten we naar onze eigen fouten kijken, en niet naar die van anderen. We zouden niet moeten aandringen dat iedereen in onze voetsporen volgt, noch de verantwoordelijkheid op ons nemen om instructies in spiritualiteit te geven als we misschien niet eens weten wat het is.

Om het karakter van mensen te ontdekken, hoeven we alleen maar te observeren wat ze liefhebben.

De geest is iemands grootste vijand wanneer deze ongecontroleerd is, maar de meeste mensen stellen volledig vertrouwen in hun vijand.

Soms gaan mensen verkeerd. Er is geen oordeel nodig. Fout zal korte of lange tijd duren om het individu bewust te maken dat er iets mis is, en dat is het begin van het ontwaken van die persoon.

Mensen zouden zich niet zo veel zorgen moeten maken over wat ze doen, maar over wat ze zijn.

Er kan niet worden vergeten wat de grote mogelijkheden van de massamedia zijn in het bevorderen van dialoog, door voertuigen te worden voor wederzijds begrip, solidariteit en vrede. Ze worden een krachtige bron voor het goede als ze worden gebruikt om begrip tussen volkeren te bevorderen, een destructief 'wapen' als ze worden gebruikt om onrecht en conflicten te bevorderen.

De jongeren van vandaag denken alleen maar aan zichzelf. Ze hebben geen eerbied voor ouders of ouderdom. Ze kunnen niet tegen enige beperking. Ze praten alsof zij alleen alles weten en wat bij ons als wijsheid doorgaat, is voor hen dwaasheid. Wat betreft meisjes, ze zijn vooruitstrevend, onbescheiden en weinig vrouwelijk in spreken, gedrag en kleding.

Als je denkt dat niemand van je houdt, ligt het probleem in het feit dat je niet hebt geleerd anderen te lief te hebben. Want als je hebt geleerd anderen lief te hebben, ben je miljoenen keren meer tevreden door liefde te geven dan door het te zoeken. En wanneer je liefde geeft, zullen mensen spontaan en van nature teruggeven. Mensen houden van degenen die hen liefhebben. Het is de menselijke natuur.

Er is een groeiende bezorgdheid dat het bestaan een ratrace in een val is: levende organismen, inclusief mensen, zijn gewoon buizen die dingen aan de ene kant erin stoppen en aan de andere kant eruit laten, wat hen blijft doen en hen op de lange termijn uitput. Dus om de farce gaande te houden, vinden de buizen manieren om nieuwe buizen te maken, die ook dingen aan de ene kant erin stoppen en aan de andere kant eruit laten.

De verplichting stuurt de kinderen op tijd naar bed, maar liefde stopt de dekens om hun nek en geeft kussen en knuffels. Gisteren gaat over ervaring; morgen gaat over hoop; vandaag gaat over de overgang van het een naar het ander. De gelukkigste mensen op aarde hebben niet het beste van alles... ze maken het beste van alles. Ik kan niemand iets leren, ik kan alleen maar zorgen dat ze denken.