Ruimte-tijd-causatie, of naam-en-vorm, is wat Maya wordt genoemd.

Dit is niet het moment om je voor het Evangelie te schamen. Het is tijd om het van de daken te verkondigen.

Eenvoudig leven biedt veel tijd ter beschikking, die kan worden gebruikt voor zelftransformatie.

Diegenen die fysiek perfect zitten, hebben meestal meer tijd nodig om de ware Zen-weg te bereiken.

Zelfs als je prestatie minimaal is, blijf je sadhana beoefenen. Je moet je praktijk voortzetten. Hoewel je de voordelen misschien nu niet voelt, wanneer het juiste moment komt, zul je de beloningen oogsten.

Iemand weet meestal waar hij naartoe moet gaan en wat hij moet doen, ergens diep van binnen. Maar er zijn momenten waarop de clown die we "ik" noemen,

De tijd die voorbijgaat zal nooit terugkeren.

Tijd is slechts een idee. Er is alleen de Realiteit. Wat je denkt dat het is, ziet eruit zoals dat.

Als een religie niet universeel is, kan het niet eeuwig zijn. Een enge religie, een sektarische religie, een exclusieve religie kan alleen voor een beperkte tijd en met een beperkt doel bestaan.

Geef de identificatie op met deze massa van vlees, evenals met wat denkt dat het een massa is. Beide zijn intellectuele verbeeldingen. Erken je ware zelf als ongedifferentieerd bewustzijn, niet beïnvloed door tijd, verleden, heden of toekomst, en betreed de Vrede.

Lijden heeft tijd nodig. Het kan niet overleven in het nu.

Het grote nadeel van een op God gerichte benadering, vooral in de huidige wereld, is dat de op God gerichte benadering begint met—en lange tijd doorgaat met—geloof. Overtuiging. Als je begint met vragen en scepticisme, is het erg moeilijk om de op God gerichte benadering te volgen.

Als iets of iemand je van streek maakt, denk dan aan hoe je je over een week, een maand, een jaar zult voelen. Als je jezelf dan gelukkig en vredig kunt voorstellen, waarom zou je die tijd dan verspillen? Wees nu gelukkig en vredig.

Een atoom is een hiërarchie van verschillende informatie-staten die de statistische waarschijnlijkheid definiëren van het vinden van een deeltje hier of daar op het moment van observatie.

De wijze man moet zijn zintuigen beheersen zoals de kraanvogel en zijn doel bereiken met de giuste kennis van zijn plaats, tijd en vermogen.

Degene die zegt dat de tijd voor filosofie nog niet is gekomen of dat het voorbij is, is als iemand die zegt dat de tijd voor geluk nog niet is gekomen of dat het voorbij is.

Tijd is het wijst van alles wat er is; want het brengt alles aan het licht.

Zelfonderzoek moet voortdurend worden gedaan. Het werkt niet als je het als een deeltijdactiviteit beschouwt.

De helft van de tijd denk je dat je aan het denken bent, terwijl je eigenlijk aan het luisteren bent.

De wijze man verwerpt het leven niet en vreest de dood niet... net zoals hij niet noodzakelijk de grootste hoeveelheid voedsel kiest, maar het prettigste voedsel, zo verkiest hij niet de langste tijd, maar de meest aangename.

Het is tijd om een liefdesschommel op te hangen! Bind het lichaam vast en bind dan de geest zodat ze schommelen tussen de armen van de Geheime die je liefhebt, Breng het water dat uit de wolken valt naar je ogen, en bedek jezelf helemaal met de schaduw van de nacht. Breng je gezicht dicht bij zijn oor, en praat dan alleen over wat je diep van binnen wilt dat gebeurt.

Tijd bestaat zodat je deze smaken zo diep mogelijk kunt ervaren. Op het pad van toewijding, als je zelfs maar een glimp van liefde kunt ervaren, is het mogelijk om iets meer liefde te ervaren. Wanneer je dat een beetje meer ervaart, is de volgende graad van intensiteit mogelijk. Zo brengt liefde liefde voort totdat je het punt van verzadiging bereikt, wanneer je volledig opgaat in de goddelijke liefde. Dit is wat de mystici bedoelen wanneer ze zeggen dat ze zich onderdompelen in de oceaan van liefde om zichzelf te verdrinken.

In de Sufi-terminologie wordt het verpletteren van het ego Nafs Kushi genoemd. En hoe verpletteren we het? We verpletteren het door onszelf soms ter verantwoording te roepen. Wanneer het "ik" zegt: "Oh nee, ik mag niet op deze manier behandeld worden", dan zeggen we: "Wat maakt het uit?". Wanneer het "ik" zegt: "Hij had dit moeten doen, zij had dat moeten zeggen", zeggen we: "Wat maakt het uit, op deze manier of die manier? Elke persoon is wat hij is; je kunt hem niet veranderen, maar je kunt jezelf veranderen". Dat is het verpletteren. ... Alleen op deze manier kunnen we ons ego verpletteren.