Człowiek może postępować we wszystkich aspektach życia, gdy praktykuje nauki Mistrza z wiarą i miłością oraz wprowadza je w codzienne życie.

Joga to praktyka uspokajania umysłu.

Jeśli ludzie chcą odejść, niech odchodzą; ale ty powinieneś pozostać pewny w swojej praktyce. Wtedy na końcu wejdziesz do domu Sthirattvy, Spokoju.

Moje dzieci, sekret religii leży nie w teoriach, ale w praktyce.

Praktykuj medytację. Stań się poszukiwaczem. Krok po kroku podążaj ścieżką poszukiwacza. Otrzymasz to, co najlepsze, co świat ma do zaoferowania.

Ćwicz obecność – obejmij miejsce, w którym dzieje się życie.

Kiedy nie odżywiamy się świeżym, zdrowym jedzeniem, nie zapewniamy sobie spokojnego snu, regularnych ćwiczeń, codziennej duchowej praktyki, takiej jak medytacja czy pisanie w dzienniku, oraz innych nawyków uzdrawiających ciało i umysł, nieuchronnie poczujemy się zmęczeni, niezrównoważeni, drażliwi, a czasem nawet przygnębieni.

Twoja medytacja, twoja praktyka, to to, co naprawdę sprawi, że Gurudev będzie szczęśliwy. Nie pieniądze, nie prezenty—tylko twoja szczera duchowa praktyka.

Poprzez nasze małe uczynki miłości, praktykowane w cieniu, nawracamy dusze dalekie, pomagamy misjonarzom, zdobywamy dla nich obfite jałmużny; a w ten sposób budujemy rzeczywiste mieszkania duchowe i materialne dla naszego Eucharystycznego Pana.

Uczucie przybliży cię do prawdy o tym, kim jesteś, bardziej niż myślenie. Nie mogę ci powiedzieć nic, czego głęboko w sobie już nie wiesz. Kiedy osiągniesz pewien etap wewnętrznej więzi, rozpoznasz prawdę, kiedy ją usłyszysz. Jeśli jeszcze nie osiągnąłeś tego etapu, praktyka świadomości ciała przyniesie głębię, która jest niezbędna.

Intensywność to postawa mentalna bardziej niż fizyczna. Wielu ludzi źle rozumie, co oznacza intensywność. Myślą, że oznacza to wysiłek i pocenie się. Nie! To błędne rozumienie tego słowa! Intensywność to całkowite zaangażowanie, pełne zanurzenie i pochłonięcie tym, co się robi. Intensywna praktyka oznacza szybki i wnikliwy sposób dostosowywania, korygowania i postępowania naprzód.

Każda komórka w naszym ciele ma zdolność pomieszczenia nieskończoności. Skorzystajmy z pełnego potencjału, który natura nam dała, potencjału, aby pomieścić nieskończoność w każdej komórce ciała. Aby to osiągnąć, musimy regularnie praktykować medytację. Wówczas nasza fizjologia ulega zmianie, a każda komórka ciała jest wypełniona praną - siłą życia. W miarę jak poziom prany w ciele wzrasta, wzbieramy radością.

Wyzwanie jogi polega na przekraczaniu naszych granic - w rozsądnych granicach. Nieustannie rozszerzamy ramy umysłu, używając płótna ciała. To tak, jakbyś rozciągał płótno i tworzył większą powierzchnię do malowania. Musimy jednak szanować obecną formę naszego ciała. Jeśli pociągniesz za dużo na raz, rozerwiemy płótno. Jeśli dzisiejsza praktyka zaszkodzi praktyce jutra, to nie jest poprawna praktyka.

W mojej praktyce, kiedy wszystkie myśli przeszły przez umysł, wtedy siadam i zaczynam przypominać sobie moją mantrę. Zazwyczaj próbujesz pamiętać swoją mantrę od samego początku, a tamte myśli czekają na twoją uwagę, ale ich nie zauważasz. Wtedy myśli przychodzą i odchodzą w twoim umyśle, a ty próbujesz powtarzać swoją mantrę, i im więcej myśli przychodzi, tym więcej powtarzasz swoją mantrę, a efekt to wewnętrzna walka. To nie jest pomocne; nie potrzebujesz tego.

Miej "wieczne czekanie", nieskończoną cierpliwość. Kiedy masz nieskończoną cierpliwość, zrozumiesz, że Bóg należy do ciebie. Niezależnie od tego, czy przez świadomość, czy przez praktykę, dojdziesz do tego samego miejsca.

Ćwiczę zamienianie ludzi w drzewa. Co oznacza docenianie ich takimi, jakimi są.

Bądź pokorny, a nigdy nie będziesz zaniepokojony. To bardzo trudne w praktyce, ponieważ wszyscy chcemy widzieć wyniki naszej pracy. Zostaw to Jezusowi.

Kiedy ograniczenia, które masz, cię nie ograniczają, to właśnie mamy na myśli przez praktykę.

Bycie bezwarunkowo szczęśliwym to praktyka: "Cokolwiek się stanie, dzisiaj będę się uśmiechać. Tak czy inaczej, wszystko umrze! Wszystko zniknie i zniknie - no i co! Kogo to obchodzi! Przynajmniej będę szczęśliwy, uśmiechnę się w tej chwili, będę cieszyć się moim oddechem."

Wiedza o Brahmie, najwyższym Ja, jest osiągana poprzez praktykę pranajamy.

Praktyki duchowe pomagają nam przejść od identyfikowania się z ego do identyfikowania się z duszą. Starzenie się robi to samo. Naturalnie duchowi ludzie stają się.

Wiele dróg prowadzi do Ścieżki, ale zasadniczo są tylko dwie: rozum i praktyka.

Istotą Drogi jest oderwanie. A celem tych, którzy praktykują, jest wolność od pozorów.