Teraz, jeśli nauczyciel daje ci praktykę, być może wskaże ci moment, w którym już jej nie potrzebujesz, lub sam zauważysz, kiedy jej już nie potrzebujesz.

Jedz tylko do połowy pojemności żołądka, zostawiając resztę dla wody i powietrza. Praktykuj umiar.

Aby osiągnąć samadhi (realizację), miej silną kontrolę nad sobą we wszystkich aspektach, praktykuj stabilność umysłu, miej wiarę w pisma i swojego guru, towarzysz temu oddaniem, współczuciem dla innych i pozostawaniem oderwanym.

Nasza praktyka powinna opierać się na idei bezinteresowności. Bezinteresowność jest bardzo trudna do zrozumienia. Jeśli próbujesz być bezinteresowny, to już jest egoistyczna myśl. Bezinteresowność pojawi się, gdy nie będziesz niczego próbował.

Praktyka jogi stawia nas twarzą w twarz z niezwykłą złożonością naszego własnego istnienia.

Praktykuj jogę z niewinnym umysłem. Wtedy będziesz w stanie rozpoznać rzeczy dziejące się w twoim ciele.

Ten, kto medytuje nad Najwyższą Rzeczywistością i praktykuje prawość, uzyska Boga i ucieknie od narodzin i śmierci.

Jest jedno słowo, które może służyć jako zasada praktyki przez całe życie – wzajemność.

Dzięki wytrwałej i utrzymanej praktyce każdy i każda może odbyć jogiczną podróż i osiągnąć cel oświecenia i wolności.

Pierwsza zasada nauki bycia spokojnym to regularna praktyka, druga to cierpliwość, trzecia to obserwacja, a czwarta to analiza.

W rzeczywistości osoba zawsze odkrywa, kiedy zaczyna praktykować medytację, że wyłaniają się różnorodne problemy. Ukryte aspekty twojej osobowości wychodzą na jaw, z prostego powodu, że po raz pierwszy pozwalasz sobie zobaczyć swój stan umysłu takim, jakim jest.

Joga, którą praktykujemy, nie jest tylko dla nas, ale dla Boskiego; jej celem jest realizowanie woli Boskiego w świecie, wprowadzenie duchowej transformacji oraz sprowadzenie boskiej natury i boskiego życia do mentalnej, witalnej i fizycznej natury i życia ludzkości. Jej celem nie jest osobista Mukti, chociaż Mukti jest niezbędnym warunkiem jogi, lecz uwolnienie i transformacja człowieka. Nie chodzi o osobisty Ananda, ale o sprowadzenie boskiego Anandy - Królestwa Niebios Chrystusa, naszego Satyayuga - na ziemię.

Praktyka zazen jest bezpośrednim wyrazem naszej prawdziwej natury. Mówiąc ściśle, dla człowieka nie ma innej praktyki niż ta praktyka; nie ma innego sposobu życia niż ten sposób życia.

Nie powinieneś odkładać dobrych rzeczy w życiu. Po prostu je rób. Kiedy tylko masz okazję do praktyki duchowej lub sevy, nie przegap jej. To są prawdziwie cenne chwile w twoim życiu.

Jak praktykować uważność? Usiądź w medytacji. Bądź świadomy tylko swojego oddechu.

Pokornie proszę, abyś praktykował Kriyę całym sercem.

Jeśli podczas praktyki Kriji poczujesz ból w ciele, zrozum, że praktyka nie idzie dobrze.

Kiedy praktykujemy umieranie, uczymy się identyfikować mniej z Ego, a bardziej z Duszą.

Wszystkie praktyki duchowe są iluzjami stworzonymi przez iluzjonistów, by uciec od iluzji.

Praktyka 'asan' i 'pranajamy' chroni przed chorobami i pomaga utrzymać czujność.

Szukaj odosobnionego miejsca do swojej duchowej praktyki.

Bezzinteresowność jest bardziej opłacalna, ale ludzie nie mają cierpliwości, by ją praktykować.

Odpowiedzialnością pasterzy jest zachęcanie, także poprzez ich osobiste świadectwo, do praktykowania adoracji Eucharystycznej, szczególnie wystawienia Najświętszego Sakramentu, a także modlitwy adoracyjnej przed Chrystusem obecnym pod postaciami Eucharystycznymi.