Technologia uczyniła świat wioską. Duchowość uczyniła go globalną rodziną.

Prawdziwa kreatywność płynie tylko z ciszy. Kiedy cisza staje się świadoma, wymiar duchowy wchodzi w twoje życie i zaczynasz być prowadzony przez inteligencję znacznie większą niż ludzki umysł.

Rozróżnianie umiejscowienia przecinka nie wynagradza duchowej śpiączki.

Kiedy ludzie tracą wiarę w naturalne dobro ludzkiego charakteru, brak zaufania do duchowego dobra, to jeden z powodów, dlaczego korupcja stała się tak powszechna dzisiaj.

Dusza, która nie jest blisko natury, jest daleko od tego, co nazywa się duchowością. Aby być duchowym, trzeba się komunikować, a szczególnie trzeba komunikować się z naturą; trzeba czuć naturę.

Każda chwila jest doskonała i święta, a boska moc zaplanowała ją w sposób niemal niezauważalny i wplotła w naszą skomplikowaną tkaninę życia, aby wspierać nasz duchowy postęp.

Jeśli osoba duchowa ma miłość, pokój, samokontrolę i współczucie, możemy zrozumieć, że faktycznie jest właściwie związana ze swoimi korzeniami...

Kiedy słuchamy duchowego wykładu, możemy poczuć, że już go znamy, ale gdy przychodzi do jego zastosowania, zapominamy o nim. Dlatego bardzo ważne jest praktykowanie duchowości w celu praktycznego zastosowania duchowej wiedzy.

Boże, wybaw mnie od ludzi, którzy są tak duchowi, że chcą wszystko zamienić w doskonałą kontemplację, bez względu na wszystko.

Bhakta jest zadowolony, kiedy widzi, jak inni otrzymują miłosierdzie Mistrza Duchowego i Pana. Nigdy nie jest zazdrosny o nikogo.

Duchowości nie uczymy się przez ucieczkę od świata, ani przez ucieczkę od rzeczy, ani przez stawanie się samotnym i odchodzenie od świata. Raczej musimy nauczyć się wewnętrznej samotności, gdziekolwiek i z kimkolwiek będziemy. Musimy nauczyć się przenikać rzeczy i znaleźć Boga tam.

Nie ma źródła tego wszechświata—nie ma zaprzestania, stworzenia ani zniszczenia tego wszechświata. Nie ma nikogo w niewoli. Nie ma nikogo, kto jest poszukiwaczem duchowym, wykonującym duchowe praktyki. Nie ma nikogo, kto szuka wyzwolenia, a naprawdę nie ma nikogo, kto zostałby wyzwolony. To jest ostateczna prawda.

Czasami rzeka płynie bardzo mocno, czasami płynie bardzo słabo, ale nie ma to znaczenia dla oceanu, ponieważ jest on zadowolony z siebie i swojej własnej ilości wody. Podobnie, gdy nasze serce jest oczyszczone duchowością, odnajdujemy w sobie przyjemność i ekstazę, które są tak słodkie, tak cudowne i tak satysfakcjonujące, że tzw. przyjemności tego świata tracą jakąkolwiek wartość, całkowicie tracą atrakcyjność.

Bez cierpliwości nie można postępować na ścieżce duchowej.

Gita to największa ewangelia duchowych dzieł, jaka kiedykolwiek została dana ludzkości.

Joga akcji, prowadząca do zjednoczenia z duszą, to ogniste dążenie, duchowe czytanie i oddanie się Ishvarze.

Tak często wśród tzw. "prymitywnych" spotyka się osobowości duchowe, które natychmiast budzą respekt, jakby były w pełni dojrzałymi produktami niezakłóconego losu.

Koniec z materializmem, koniec z tym egoizmem, muszę stać się duchowy.

Cała nasza duchowa transformacja prowadzi nas do punktu, w którym zdajemy sobie sprawę, że w naszym własnym byciu jesteśmy wystarczający.

Wiedza duchowa poprawia zdolności intuicyjne, innowacyjne i komunikacyjne.

Kiedy znamy siebie duchowo, naturalnie znamy także innych, znamy ich w ich duchowej istocie, a wtedy nasze relacje są głębokie, wieczne i nieskończenie znaczące.

Kiedy inteligencja emocjonalna łączy się z inteligencją duchową, natura ludzka zostaje przekształcona.

Kiedy człowiek realizuje Boga, On daje wiedzę i oświecenie od wewnątrz; człowiek sam to wie. W pełni swojej duchowej realizacji człowiek odkrywa, że Ten, który mieszka w jego sercu, mieszka także w sercach innych - uciśnionych, prześladowanych, nieczystych i wyrzutków.