Jeśli wszystkie twoje energie są skoncentrowane w jednym kierunku, oświecenie nie jest daleko. W końcu to, czego szukasz, już jest w tobie.

Naucz się identyfikować ze źródłem światła i życia.

Nie ma oświecenia poza codziennym życiem.

Wy jesteście światłością świata. Miasta położonego na górze nie da się ukryć. — Mateusz 5:14

Stworzył biednego dzikusa, nie mającego przewodnika, jak tylko naturalne prawo, i to do ich serc zniża się On. Są Jego dzikimi kwiatami, których prostota Go zachwyca.

W trudach natychmiast zbliż się do Boga z pewnością, a otrzymasz siłę, oświecenie i pouczenie.

Rozumiemy, dlaczego dzieci boją się ciemności... ale dlaczego mężczyźni boją się światła?

Jesteś boską istotą. Masz znaczenie, liczysz się. Pochodzisz z królestw niewyobrażalnej mocy i światła, i wrócisz do tych królestw.

Osoba dobroczynna jest jak źródło, które nawadnia ziemię i rozsiewa płodność; dlatego przyjemniej jest dawać niż otrzymywać.

Jeśli naprawdę preferujemy podstawową zdrowotność lub oświecenie, to irytująco możliwe jest wejście w to.

Więc ktoś przychodzi i dostaje mnie. Wzbudza we mnie złość lub napięcie, albo budzi jakiś pragnienie we mnie, wow, jak się cieszę. Oni mnie dostali. I to moja praca nad sobą. Jeśli jestem zły na ciebie, ponieważ twoje zachowanie nie pasuje do mojego modelu tego, jak powinieneś być, to mój problem, że mam modele. Brak oczekiwań, brak zmartwień. Jeśli jesteś kłamcą i oszustem, to twoje karma. Jeśli jestem oszukany, to moja praca nad sobą.

Jesteś świetlistą tajemnicą, w której cały wszechświat ze swoimi formami i zjawiskami powstaje i zanika. Kiedy ta realizacja następuje, następuje całkowita transformacja twojego osobistego ja w twoje uniwersalne ja . . . całkowita utrata wszelkiego strachu, w tym śmierci. Stałeś się istotą, która emanuje miłością tak, jak słońce emanuje światłem. W końcu dotarłeś do miejsca, z którego zaczęła się twoja podróż.

Wszystko, czego potrzebujesz, już jest w tobie, musisz tylko podejść do siebie z szacunkiem i miłością. Samokrytyka i brak zaufania do siebie to poważne błędy. Twoja ciągła ucieczka przed bólem i poszukiwanie przyjemności to znak miłości, jaką darzysz siebie, wszystko, o co cię proszę, to to: uczynij miłość do siebie doskonałą. Nie odmawiaj sobie niczego – przyklej do siebie nieskończoność i wieczność i odkryj, że ich nie potrzebujesz; jesteś poza nimi.

Najważniejszym krokiem na twojej drodze do oświecenia jest to: naucz się odłączyć od swojego umysłu. Za każdym razem, gdy tworzysz lukę w strumieniu myśli, światło twojej świadomości staje się silniejsze. Pewnego dnia możesz złapać się na tym, że uśmiechasz się do głosu w swojej głowie, tak jak uśmiechasz się do figli dziecka. To oznacza, że już nie traktujesz treści swojego umysłu aż tak poważnie, ponieważ twoje poczucie jaźni nie zależy od niego.

Rishis z dawnych czasów osiągnęli Wiedzę o Brahmanie. Nie można jej mieć, dopóki nie ma choćby najmniejszego śladu światowości. Jak ciężko pracowali rishis! Wczesnym rankiem wychodzili z pustelni i spędzali cały dzień w samotności, medytując nad Brahmanem. W nocy wracali do pustelni i jedli trochę owoców lub korzeni. Trzymali umysł z dala od przedmiotów wzroku, słuchu, dotyku i innych rzeczy o charakterze światowym. Tylko w ten sposób zdali sobie sprawę z Brahmana jako swojej wewnętrznej świadomości.

Kiedy zmysły są dobrze kontrolowane i wycofane z kontaktu z obiektami świata, wówczas percepcje zmysłowe nie tworzą już obrazów w umyśle. Umysł jest wtedy trenowany w skupieniu. Kiedy umysł już nie przywołuje wzorców myślowych z nieświadomości, zrównoważony stan umysłu prowadzi do wyższego stanu świadomości. Doskonały stan spokoju ustanowiony w sattwie jest najwyższym stanem oświecenia. Praktyka medytacji i nieprzywiązania to dwie główne zasady. Bardzo silne przekonanie jest niezbędne do ustanowienia określonej filozofii życia.

Ludzie mówią, że praktykowanie zen jest trudne, ale jest nieporozumienie co do przyczyny. Nie jest trudno, ponieważ trudno usiąść w pozycji lotosu lub osiągnąć oświecenie. Jest trudno, ponieważ trudno utrzymać umysł czysty i praktykę czystą w jej podstawowym sensie.

Posiadanie rozwiniętego intelektu zawsze jest pomocne, jeśli można go oświecić z góry i skierować do boskiego użytku.

W czasach tragedii naszym obowiązkiem jest wyciągnąć pomocną dłoń do tych, którzy są w żalu, i zapalić lampy życzliwości i współczucia.

Widziałem niebieski kolor w świetle; w niebieskim zobaczyłem białą plamkę (Bindu); a w białej plamce zobaczyłem człowieka, który objawił się jako Hindus, Anglik itp.

Tylko w naszych twórczych działaniach wychodzimy na światło i widzimy siebie w pełni i całkowicie.

Wszystko staje się widoczne poprzez wystawienie na światło, a to, co jest wystawione na światło, samo staje się światłem.

Mówiąc ściśle, nie ma oświeconych ludzi, jest tylko oświecona działalność.