Umysł biegnie we wszystkich kierunkach, aby myśleć o wielu rzeczach – to, co nazywamy myślami, pochodzącymi z zewnątrz. Musimy wycofać umysł z tych rozproszeń i uczynić go mieszkać w sobie. W ten sposób, strzegąc pokoju wewnętrznego, będziemy musieli wykonać pracę na zewnątrz.

Można zobaczyć wszystkie bóstwa, jeśli wycofa się niespokojny umysł i skieruje się ku wewnętrznej przestrzeni w Kutastha.

Kiedy patrzę poza umysł, widzę świadka. Poza świadkiem jest nieskończona intensywność pustki i ciszy.

Jaki bym nie był w stanie, traktuję to jako stan umysłu, który należy zaakceptować takim, jaki jest.

Wychodząc z umysłu, wracasz do zmysłów

Kiedy twój umysł jest spokojny i pełen miłości, nie ma miejsca na nienawiść ani strach. Inni będą ci ufać dzięki twojemu otwartemu sercu.

Wznieś się ponad oszustwa i pokusy umysłu. To twoja powinność. Naucz się stać się mądrym. Nie pragnij niczego, porzuć wszystkie pragnienia i bądź szczęśliwy. Prawdziwy postęp duchowy medytującego mierzony jest tym, w jakim stopniu osiąga on wewnętrzny spokój i wolność od pragnień.

Pozwól umysłowi się uspokoić, a serce zacznie się otwierać. Wtedy wszystko stanie się bardzo oczywiste.

Istnieje umysł fizyczny, który jest mechaniczny, ale świadomość, która jest podstawowym charakterem (dharma) umysłu, jest tam również w pewnym stopniu obecna.

Jeśli nauczysz się wykraczać poza gadanie swojego umysłu i dotrzesz do głębszych aspektów swojej świadomości, wtedy ciało, oddech i umysł nie będą ci w tym przeszkadzać.

Pojemność umysłu jest nieograniczona, a jego przejawy są niewyczerpane. Widzenie form oczami, słyszenie dźwięków uszami, wąchanie zapachów nosem, smakowanie smaków językiem, każdy ruch lub stan to wszystko jest twoim umysłem.

Nie trzeba wspinać się na wyżyny nieba, ani podróżować po drogach świata, aby znaleźć Ahura Mazdę. Z czystością umysłu i świętością serca można Go znaleźć w swoim własnym sercu.

Poza umysłem, na najgłębszym poziomie świadomości, mieszka duch. To ta część nas, która jest wieczna, niezmienna i nasycona czystym, nieograniczonym potencjałem. Sięgnięcie po ten potencjał pozwala nam manifestować cuda.

Piękno jeziora odbija piękno wokół niego. Gdy umysł jest spokojny, piękno Jaźni odbija się w nim.

Każde działanie wykonane z pięknem i czystością oraz w pełnej harmonii ciała, umysłu i duszy, jest Sztuką.

Intelektualne zrozumienie, które nie jest poparte doświadczeniem, może prowadzić do gierek umysłowych i stanów złudzenia.

Pięknie jest być samemu. Bycie samemu nie oznacza bycia samotnym. Oznacza to, że umysł nie jest pod wpływem i skażony przez społeczeństwo.

Kubek jest użyteczny tylko wtedy, gdy jest pusty; a umysł, który jest pełen przekonań, dogmatów, twierdzeń, cytatów, jest naprawdę umysłem niekreatywnym.

Ludzie tego świata są zwiedzeni. Zawsze tęsknią za czymś, zawsze, jednym słowem, szukają. Ale mędrcy budzą się. Wybierają rozum ponad zwyczajem. Koncentrują swoje umysły na tym, co wzniosłe, i pozwalają ciałom zmieniać się wraz z porami roku.

Kiedy ktoś jest bez ego, staje się natychmiast wolny od wszystkich osobistych osądów i postrzega życie oraz świat boskimi oczami i umysłem. Nic ich nie obraża, a oni pozostają w doskonałym spokoju i pokoju zawsze.

Okoliczności zewnętrzne mogą powodować tylko fizyczny ból. Cierpienie jest tworzone w twoim umyśle.

Człowiek szlachetny nie chowa urazy, ponieważ nie jest to cecha wielkiej duszy, aby pamiętać o zranieniach, ale je zapominać.

Jesteś jakimś rodzajem tajemnicy zawieszonej pomiędzy dwoma wiecznościami. I w tym momencie, gdy umysł spogląda na świat i zadaje pytanie: 'Co to jest?' W tym momencie może powstać sztuka.