Człowiek o szlachetnych myślach musi bardziej dbać o prawdę niż o to, co myślą ludzie.

Znakiem wykształconego umysłu jest umiejętność rozważania myśli, nie akceptując jej.

Wielkim błędem jest uważać, że pewny przedmiot jest przyjemny sam w sobie, i przechowywać jego obraz w umyśle w nadziei, że spełni on pragnienie poprzez swoją obecność w przyszłości. Gdyby przedmioty były przyjemne same w sobie, to ta sama sukienka czy jedzenie zawsze by wszystkich cieszyły, a tak nie jest.

Wiedz, że dla ludzkiego umysłu istnieją pewne przedmioty percepcji, które mieszczą się w zakresie jego natury i zdolności; z drugiej strony, wśród rzeczy, które rzeczywiście istnieją, istnieją pewne przedmioty, które umysł w żaden sposób nie jest w stanie uchwycić: bramy percepcji są przed nim zamknięte.

Z pewnością zajmuj się swoimi obowiązkami. Działania, w które nie jesteś emocjonalnie zaangażowany, a które są korzystne i nie powodują cierpienia, nie zwiążą cię. Możesz być zaangażowany w różne kierunki i pracować z ogromnym zapałem, ale pozostając wewnętrznie wolnym i spokojnym, z umysłem jak lustro, który odbija wszystko, nie będąc poruszonym.

To, co nazywasz bytem psychicznym, jest umysłem witalnym. Serce jest siedzibą tego umysłu. A ten umysł jest esencją zmysłów. Odbiera rzeczy z zewnątrz, działa na rzeczy z zewnątrz – wie, daje zgodę, interesuje się nimi. Ale ten umysł nie może być Ishwarą, jest jednak tym, który zna, który daje zgodę.

Powinniśmy przebaczać i zapominać wady innych. Gniew jest wrogiem każdego duchowego aspiranta. Gniew powoduje utratę siły przez każdą porę naszego ciała. W okolicznościach, gdy umysł jest kuszony, by sięgnąć po gniew, powinniśmy kontrolować siebie i stanowczo postanowić: 'Nie'. Możemy udać się w ustronne miejsce i recytować naszą mantrę. Umysł stanie się spokojny sam z siebie.

Bóg mieszka w tobie, jako ty, i nie musisz nic robić, aby zostać zrealizowanym jako Bóg lub Jaźń, to już twój prawdziwy i naturalny stan. Po prostu porzuć wszelkie poszukiwania, skieruj swoją uwagę do wewnątrz i poświęć swoje ego umysłu temu Jednemu, który promieniuje w Sercu twojego istnienia. Aby to stało się twoim własnym, obecnym doświadczeniem, Medytacja Samoświadomości jest bezpośrednią i natychmiastową drogą.

Nie próbuj poznać prawdy, ponieważ wiedza umysłowa nie jest prawdziwą wiedzą. Ale możesz poznać to, co nie jest prawdą – co wystarczy, by uwolnić cię od fałszu. Pomysł, że wiesz, co jest prawdą, jest niebezpieczny, ponieważ trzyma cię w niewoli umysłu. To wtedy, gdy nie wiesz, jesteś wolny, by badać. A bez badania nie ma zbawienia, ponieważ brak badania jest główną przyczyną więzów.

Kiedy nie ma umysłu, jesteś w jodze; kiedy jest umysł, nie jesteś w jodze. Możesz robić wszystkie postawy, ale jeśli umysł dalej działa, jeśli myślisz, to nie jesteś w jodze. Joga to stan bez umysłu. Jeśli potrafisz być bez umysłu, nie robiąc żadnej postawy, stałeś się doskonałym joginem. To zdarzyło się wielu bez robienia postur, a nie stało się wielu, którzy robili postury przez wiele żyć.

To nie wystarczy być współczującym. Musisz działać. Istnieją dwa aspekty działania. Jednym jest pokonanie zniekształceń i cierpień własnego umysłu, czyli w zakresie uspokajania i ostatecznego wypędzania gniewu. To działanie wynikające ze współczucia. Drugim jest bardziej społeczne, bardziej publiczne działanie. Kiedy w świecie coś musi zostać zrobione, aby naprawić niesprawiedliwość, jeśli ktoś naprawdę troszczy się o dobro innych, musi być zaangażowany i uczestniczyć.

Gandhi ma solidne powody ekonomiczne i kulturowe, by zachęcać do odrodzenia przemysłów wiejskich, ale nie doradza fanatycznego odrzucenia wszelkiego postępu. Maszyny, pociągi, samochody, telegraf odegrały ważną rolę w jego własnym kolosalnym życiu! Pięćdziesiąt lat służby publicznej, zarówno w więzieniu, jak i poza nim, codzienne zmagania z praktycznymi szczegółami i twardą rzeczywistością politycznego świata tylko zwiększyły jego równowagę, otwartość, zdrowy rozsądek i poczucie humoru w obliczu dziwacznych ludzkich zjawisk.

Niezależnie od tego, czy tworzysz, czy obserwujesz obiektywny kawałek kreatywności, medytacja powinna być kluczem. Bez niej umysł może tylko rozprzestrzeniać na płótnie swoje koszmary. Większość obrazów wielkich malarzy, takich jak Paul Gaugin czy Picasso, to prawie jak wymiociny. Nie mogli powstrzymać swojej agonii i cierpienia - było ich tak dużo, że wyrzucili to na płótno, aby uzyskać ulgę. Prawdziwa obiektywna sztuka to nie ulga; to nie choroba, od której chcesz się uwolnić. To błogość, którą chcesz się podzielić. A dzieląc się nią, rośnie; masz jej więcej, im więcej się dzielisz.

Każdy umysł ma swoje własne kryteria dobra i zła, słusznego i niesłusznego. To kryterium kształtuje się na podstawie tego, czego człowiek doświadczył w życiu, co widział lub słyszał; zależy ono również od przekonań o danej religii, urodzenia w danym narodzie i pochodzenia w określonej rasie. Jednak to, co naprawdę można nazwać dobrem lub złem, słusznym lub niesłusznym, to to, co pociesza umysł, i to, co powoduje w nim niepokój. To nieprawda, chociaż może się wydawać, że to niepokój wywołuje złe postępowanie. W rzeczywistości to złe postępowanie powoduje niepokój, a słuszne postępowanie przynosi pocieszenie.

Możesz usłyszeć kroki Boga, gdy cisza panuje w umyśle.

Oddech i umysł są ze sobą powiązane. Kiedy niepokój prany znika, życie staje się boskie.

Świętowanie ma miejsce, gdy umysł łączy się ze duchem.

Teraz On ciągnie cię delikatnie. Ale pewnego dnia, gdy umysł i ciało będą w stanie to wytrzymać, Bóg pociągnie cię mocno, a wszystkie twoje przywiązania i więzy natychmiast znikną.

Lepiej medytować trochę, ale głęboko, niż medytować długo, gdy umysł błądzi tutaj i tam. Jeśli nie podejmiesz wysiłku, aby kontrolować umysł, będzie on robił, co zechce, bez względu na to, jak długo siedzisz na medytacji.

Co do mnie, traktuję wszystkie kobiety jak moją matkę. Jest to bardzo czysta postawa umysłu. Nie ma w tym ryzyka ani niebezpieczeństwa. Traktowanie kobiety jak siostry również nie jest złe. Ale inne postawy są bardzo trudne i niebezpieczne. Prawie niemożliwe jest utrzymanie czystości tego ideału.

Umysł zaangażowany w współczucie jest jak przelewający się zbiornik — stałe źródło energii, determinacji i dobroci.

Bogactwo materialne nie równa się sukcesowi. Równowaga i spokój umysłu to sukces.

Prawdziwym celem Zen jest patrzenie na rzeczy takimi, jakie są, obserwowanie rzeczy takimi, jakie są, i pozwolenie, by wszystko szło tak, jak idzie. Praktyka Zen to otwieranie naszego małego umysłu.