Z Prawdziwej Pustki pojawia się Wspaniała Istota.

Prawdziwa komunikacja zależy od bycia prostolinijnym wobec siebie nawzajem... Ale najlepszy sposób komunikacji może polegać po prostu na siedzeniu bez mówienia czegokolwiek.

Pozwól uszom słyszeć bez próby słuchania. Pozwól umysłowi myśleć, nie próbując myśleć ani go powstrzymywać. To jest praktyka.

Przygotowywanie jedzenia to nie tylko ty i inni. To dotyczy wszystkiego!

Ogród nigdy nie jest skończony.

Łatwo jest mieć spokój w bezczynności, trudno mieć spokój w działaniu, ale spokój w działaniu to prawdziwy spokój.

Zrezygnować z rzeczy to nie porzucić ich. To uznanie, że wszystko odchodzi.

Mimo że masz ból w nogach, możesz to zrobić. Mimo że twoja praktyka nie jest wystarczająco dobra, możesz to zrobić.

Ktoś siedział przed słonecznikiem, patrzył na słonecznik, filiżankę słońca, więc spróbowałem i ja. To było cudowne; poczułem cały wszechświat w tym słoneczniku. To było moje doświadczenie. Medytacja słonecznika. Pojawiła się cudowna pewność siebie. Możesz zobaczyć cały wszechświat w jednym kwiecie.

To mądrość szuka mądrości.

Kiedy jesteś oszukany przez coś innego, szkody nie będą tak wielkie. Ale kiedy oszukasz się sam, to jest śmiertelne. Nie ma już lekarstwa.

Kiedy próbujesz coś osiągnąć, twój umysł zaczyna wędrować gdzieś indziej. Kiedy nie próbujesz niczego osiągnąć, masz swoje ciało i umysł tu i teraz. W buddyzmie jest to heretyckie myślenie, by oczekiwać czegoś poza tym światem. Nie szukamy niczego poza sobą.

Jeśli myślisz, że coś zdobędziesz dzięki praktyce zazen, już jesteś zaangażowany w nieczystą praktykę.

Gdziekolwiek pójdziesz, znajdziesz swojego nauczyciela, o ile będziesz miał oczy, by widzieć i uszy, by słyszeć.

Czas płynie od teraźniejszości do przeszłości.

To, co nazywamy „ja”, to tylko huśtające się drzwi, które poruszają się, gdy wdychamy i wydychamy.

Umysł początkującego jest pusty, wolny od nawyków ekspertów, gotowy do zaakceptowania, wątpliwości i otwarty na wszystkie możliwości.

Umieramy, i nie umieramy.

Najważniejszy punkt to zaakceptowanie siebie i stanie na własnych nogach.

Wszystkie opisy rzeczywistości to ograniczone wyrażenia świata pustki. Niemniej przywiązujemy się do tych opisów i myślimy, że to rzeczywistość. To jest błąd.

Nasza droga to praktykowanie kroku po kroku, oddechu po oddechu, bez pomysłu na zdobycie czegokolwiek.

Znalezienie doskonałej równowagi w trakcie zmian to znalezienie nirwany.

Powinieneś raczej być wdzięczny za chwasty, które masz w swoim umyśle, ponieważ ostatecznie wzbogacą one twoją praktykę.